Elżbieta Szkurłat, M. Adamczewska, Barbara Dzięcioł-Kurczoba
{"title":"Postrzeganie edukacji geograficznej i jej społecznej roli w Polsce","authors":"Elżbieta Szkurłat, M. Adamczewska, Barbara Dzięcioł-Kurczoba","doi":"10.12657/czageo-93-26","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Głównym problemem badawczym było rozpoznanie, jak postrzegana jest w polskim społeczeństwie edukacja geograficzna na różnych etapach kształcenia. Nadrzędnym celem tych badań była próba rozpoznania, jaka rola i miejsce przypisywane są edukacji geograficznej w wykształceniu polskiego społeczeństwa, jakie zadania ona spełnia, jak wykorzystywane są walory edukacyjne geografii, jak jest postrzegana i oceniana jakość geograficznego kształcenia w Polsce na etapie szkolnym i akademickim. Ważnym założeniem było zastosowanie metod ilościowych oraz jakościowych. Badania ilościowe zostały przeprowadzone techniką CAWI na grupie 1000 osób, przedstawicieli polskiego społeczeństwa, oraz wśród 102 geografów – pracowników uczelni. Uzupełniono je badaniami jakościowymi techniką zogniskowanego wywiadu grupowego (Focus Group Interview – FGI). Badania wykazały, że geografia postrzegana jest jako przedmiot szkolny interesujący i lubiany. Jednak głównie kojarzona jest z umiejętnościami orientacji w terenie i posługiwaniem się mapą. Wyróżnia się wysoką wybieralnością na egzaminie maturalnym, ale równocześnie małym zainteresowaniem jako kierunek studiów. W ocenie społecznej roli i rangi edukacji geograficznej duże znaczenie mają negatywne opinie i stereotypy kształtowane przez wiele dziesięcioleci: nadal postrzegana jest jako wiedza opisowa, w znacznie mniejszym wymiarze wyjaśniająca i praktyczna. Głęboka specjalizacja w geografii jako nauce ma swoje odzwierciedlenie w programach kształcenia studentów, co przynosi negatywne skutki w strukturze ich wiedzy, znacząco ograniczając pełnienie jej syntetyzującej roli. Nie sprzyja to również szkolnej edukacji geograficznej. Społeczna rola edukacji geograficznej łączy się nierozerwalnie z pozycją geografii jako nauki. Im silniejsza geografia jako nauka, tym większe szanse na istotną rolę edukacyjną geografii szkolnej i odwrotnie. Istnieje wyraźna potrzeba wspólnoty geografów nie tylko na poziomie dyscyplin i subdyscyplin, ale również wspólnej troski o rozwój i wysoką jakość szkolnej i akademickiej edukacji geograficznej.","PeriodicalId":84538,"journal":{"name":"Czasopismo geograficzne : kwartalnik Zrzeszenia Pol. Nauczycieli Geografji, Towarzystwa Geograficznego we Lwowie i Towarzystwa Geograficznego w Poznaniu","volume":"133 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-03-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Czasopismo geograficzne : kwartalnik Zrzeszenia Pol. Nauczycieli Geografji, Towarzystwa Geograficznego we Lwowie i Towarzystwa Geograficznego w Poznaniu","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12657/czageo-93-26","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Głównym problemem badawczym było rozpoznanie, jak postrzegana jest w polskim społeczeństwie edukacja geograficzna na różnych etapach kształcenia. Nadrzędnym celem tych badań była próba rozpoznania, jaka rola i miejsce przypisywane są edukacji geograficznej w wykształceniu polskiego społeczeństwa, jakie zadania ona spełnia, jak wykorzystywane są walory edukacyjne geografii, jak jest postrzegana i oceniana jakość geograficznego kształcenia w Polsce na etapie szkolnym i akademickim. Ważnym założeniem było zastosowanie metod ilościowych oraz jakościowych. Badania ilościowe zostały przeprowadzone techniką CAWI na grupie 1000 osób, przedstawicieli polskiego społeczeństwa, oraz wśród 102 geografów – pracowników uczelni. Uzupełniono je badaniami jakościowymi techniką zogniskowanego wywiadu grupowego (Focus Group Interview – FGI). Badania wykazały, że geografia postrzegana jest jako przedmiot szkolny interesujący i lubiany. Jednak głównie kojarzona jest z umiejętnościami orientacji w terenie i posługiwaniem się mapą. Wyróżnia się wysoką wybieralnością na egzaminie maturalnym, ale równocześnie małym zainteresowaniem jako kierunek studiów. W ocenie społecznej roli i rangi edukacji geograficznej duże znaczenie mają negatywne opinie i stereotypy kształtowane przez wiele dziesięcioleci: nadal postrzegana jest jako wiedza opisowa, w znacznie mniejszym wymiarze wyjaśniająca i praktyczna. Głęboka specjalizacja w geografii jako nauce ma swoje odzwierciedlenie w programach kształcenia studentów, co przynosi negatywne skutki w strukturze ich wiedzy, znacząco ograniczając pełnienie jej syntetyzującej roli. Nie sprzyja to również szkolnej edukacji geograficznej. Społeczna rola edukacji geograficznej łączy się nierozerwalnie z pozycją geografii jako nauki. Im silniejsza geografia jako nauka, tym większe szanse na istotną rolę edukacyjną geografii szkolnej i odwrotnie. Istnieje wyraźna potrzeba wspólnoty geografów nie tylko na poziomie dyscyplin i subdyscyplin, ale również wspólnej troski o rozwój i wysoką jakość szkolnej i akademickiej edukacji geograficznej.