Złożenie wniosku o doręczenie uzasadnienia postanowienia a dopuszczalność zażalenia na postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu egzekucyjnym
{"title":"Złożenie wniosku o doręczenie uzasadnienia postanowienia a dopuszczalność zażalenia na postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu egzekucyjnym","authors":"S. Cieślak","doi":"10.26881/gsp.2023.1.09","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Na aprobatę zasługuje teza SN, według której „Złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie postanowienia z uzasadnieniem nie stanowi przesłanki dopuszczalności zażalenia na postanowienie, o którym mowa w art. 766 § 1 k.p.c.”\nPewne zastrzeżenia można sformułować do poglądu wyrażonego w uzasadnieniu glosowanej uchwały. Na mocy nowelizacji ustawy doszło do nadmiernego zaostrzenia formalizmu procesowego przez wprowadzenie dodatkowego warunku dopuszczalności środków odwoławczych, jakim jest złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem. W celu zagwarantowania realizacji standardu ochrony prawnej przewidzianego w art. 78 i 176 ust. 1 Konstytucji RP należy przyjąć, że niezależnie od tego, czy wadliwej czynności, polegającej na żądaniu doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, dokonuje pełnomocnik profesjonalny czy też strona niezastępowana przez takiego pełnomocnika, przejawienie woli zaskarżenia orzeczenia sądu pierwszej instancji w terminie do złożenia wniosku o doręczenie jego uzasadnienia powinno prowadzić albo do potraktowania go jako wniosku o to doręczenie, albo do wezwania wnoszącego pismo do usunięcia braku formalnego przez precyzyjne sformułowanie żądania zawartego w piśmie procesowym.","PeriodicalId":12629,"journal":{"name":"Gdańskie Studia Prawnicze","volume":"49 4 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-03-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Gdańskie Studia Prawnicze","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.26881/gsp.2023.1.09","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Na aprobatę zasługuje teza SN, według której „Złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie postanowienia z uzasadnieniem nie stanowi przesłanki dopuszczalności zażalenia na postanowienie, o którym mowa w art. 766 § 1 k.p.c.”
Pewne zastrzeżenia można sformułować do poglądu wyrażonego w uzasadnieniu glosowanej uchwały. Na mocy nowelizacji ustawy doszło do nadmiernego zaostrzenia formalizmu procesowego przez wprowadzenie dodatkowego warunku dopuszczalności środków odwoławczych, jakim jest złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem. W celu zagwarantowania realizacji standardu ochrony prawnej przewidzianego w art. 78 i 176 ust. 1 Konstytucji RP należy przyjąć, że niezależnie od tego, czy wadliwej czynności, polegającej na żądaniu doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, dokonuje pełnomocnik profesjonalny czy też strona niezastępowana przez takiego pełnomocnika, przejawienie woli zaskarżenia orzeczenia sądu pierwszej instancji w terminie do złożenia wniosku o doręczenie jego uzasadnienia powinno prowadzić albo do potraktowania go jako wniosku o to doręczenie, albo do wezwania wnoszącego pismo do usunięcia braku formalnego przez precyzyjne sformułowanie żądania zawartego w piśmie procesowym.