Wykorzystanie metody oceny cyklu życia do oszacowania potencjalnej toksyczności chemicznej ochrony pszenicy ozimej w różnych systemach uprawy roli

Abstract

Celami badań były ocena i porównanie potencjalnych skutków stosowania środków ochrony roślin w pszenicy ozimej w różnych systemach uprawy roli na podstawie emisyjności tych środków do środowiska oraz ich toksyczności. Materiał do analiz stanowiły dane pozyskane z 15 wybranych gospodarstw rolnych w województwie wielkopolskim, dotyczące chemicznej ochrony pszenicy ozimej w uprawie orkowej, uproszczonej i siewie bezpośrednim, pochodzące z lat 2015–2017. Na potrzeby badań wykorzystano metodę oceny cyklu życia (LCA). Za pomocą modelu PestLCI 2.08 oszacowano emisję substancji czynnych do środowiska, a następnie z użyciem modelu USEtox 2.02 obliczono wartości wskaźników potencjalnej ekotoksyczności dla wody słodkiej (FETP) w chemicznej ochronie pszenicy w trzech systemach uprawy roli. Badania wykazały, że w analizowanych systemach uprawy roli największy strumień emisji substancji czynnych do środowiska stanowiły substancje dostępne do wymywania i spływu powierzchniowego, w dalszej kolejności były emisje do powietrza oraz wód gruntowych. Wartość FETP była największa w siewie bezpośrednim (10365,7 CTUe·ha–1). Istotnie mniejszą wartość tego wskaźnika stwierdzono w uprawie orkowej (2512,4 CTUe·ha–1) i uproszczonej (2264,6 CTUe·ha–1).