Strukturisanje pravougaonika kod učenika mlađeg školskog uzrasta

Abstract

U radu se bavimo problemom prostornog strukturisanja kao mentalne operacije organizovanja 2D ili 3D prostora putem ortogonalnih mernih jedinica. S jedne strane, istraživanja pokazuju da učenici imaju poteškoća da sagledaju površ pravougaonika u terminima redova i kolona. S druge strane, ova mentalna aktivnost je ključna za pojmovno razumevanje merenja površine, ali i za druge oblasti u početnoj nastavi matematike. Cilj i zadaci rada odnose se na ispitivanje i klasifikaciju strategija prostornog strukturisanja pravougaonika pre formalnog učenja površine. Intervjuisano je devetoro dece mlađeg školskog uzrasta tokom perioda pandemije virusa Kovid-19. Kvalitativna analiza video-zapisa individualnih intervjua ukazuje na to da učenici imaju različite strategije prostornog strukturisanja zavisno od razvojnog nivoa kome pripadaju i konteksta zadatka. Strategije učenika su sagledane u svetlu teorije hijerarhijskog interakcionizma i pristupa učenju zasnovanog na trajektorijama učenja prema kome je učenje integrativan i postepen proces koji se odvija kroz nivoe mišljenja. U radu je dat predlog praktičnih aktivnosti sa ciljem učenja merenja površine. Na kraju, skrećemo pažnju na dva važna problema matematičkog obrazovanja: prenaglašenost rada sa diskretnim veličinama u osnovnoškolskoj nastavi matematike i nedostajanje povezanosti nenumeričkog (geometrijskog) i numeričkog razmišljanja o površini.