ՄԻՆՉԴԱՏԱԿԱՆ ՎԱՐՈՒՅԹԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ԴԱՏԱԿԱՆ ՎԵՐԱՀՍԿՈՂՈՒԹՅԱՆ ԱՐԴՅՈՒՆՔՈՒՄ ԿԱՅԱՑՎԱԾ ԴԱՏԱԿԱՆ ԱԿՏԵՐԻ ԿԱՏԱՐՄԱՆ ԺԱՄԿԵՏԻ ՀԻՄՆԱԽՆԴԻՐԸ

Q1 Arts and Humanities

Journal of Law, Religion and State Pub Date : 2022-05-31 DOI:10.46991/sl/2022.92.068

Գագիկ Ղազինյան, Անի Դանիելյան

{"title":"ՄԻՆՉԴԱՏԱԿԱՆ ՎԱՐՈՒՅԹԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ԴԱՏԱԿԱՆ ՎԵՐԱՀՍԿՈՂՈՒԹՅԱՆ ԱՐԴՅՈՒՆՔՈՒՄ ԿԱՅԱՑՎԱԾ ԴԱՏԱԿԱՆ ԱԿՏԵՐԻ ԿԱՏԱՐՄԱՆ ԺԱՄԿԵՏԻ ՀԻՄՆԱԽՆԴԻՐԸ","authors":"Գագիկ Ղազինյան, Անի Դանիելյան","doi":"10.46991/sl/2022.92.068","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Դատական ակտերի վերջնականությունը և պարտադիրությունը պետության իրավական անվտանգության երաշխիքային համակարգի տարրերից է, որոնք ՀՀ օրենսդիրը կապում է դրանք օրինական ուժի մեջ մտնելու իրավաբանական փաստի հետ: Մինչդատական վարույթի նկատմամբ դատական վերահսկողության արդյունքում կայացված դատական ակտերը, որպես գործն ըստ էության չլուծող դատական ակտեր, ուժի մեջ են մտում կայացման/հարապարակման պահին և նույն պահից էլ պարտադիր են կատարման համար: Միևնույն ժամանակ քննարկվող դատական ակտերը կարող են բողոքարկվել վերաքննության, ապա նաև վճռաբեկության կարգերով: \nՆման կարգավորումները վիճելի են իրավական որոշակիության սկզբունքի և դրա տարրը հանդիսացող դատական ակտերի վերջնականության չափանիշի համատեքստում: Բացի այդ գործնականում մի շարք խնդիրներ են առաջանում ինչպես առանց բողոքարկման կառուցակարգերը սպառելու դրանց կատարման, այնպես էլ չկատարման դեպքում: Ընդ որում այդ խնդիրները շարունակելու են առկա լինել նաև ՀՀ քրեական դատավարության նոր օրենսգրքի կարգավորումների պայմաններում: \nՀիշյալ խնդիրները վերլուծության առարկա են դարձվել հեղինակների կողմից: Մինչդատական վարույթի նկատմամբ դատական վերահսկողության արդյունքում կայացված դատական ակտերի էության, իրավական որոշակիության սկզբունքի և դատական ակտերի վերանյաման կառուցակարգերի համադրված վերլուծության արդյունքում հեղինակների կողմից առաջարկում է խնդրի լուծման երկու մոտեցումներ և քննարկվում ՀՀ օրենսդրությունում դրանց ներդրման հնարավոր կառուցակարգերը:","PeriodicalId":37986,"journal":{"name":"Journal of Law, Religion and State","volume":"39 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-05-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Law, Religion and State","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.46991/sl/2022.92.068","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q1","JCRName":"Arts and Humanities","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Դատական ակտերի վերջնականությունը և պարտադիրությունը պետության իրավական անվտանգության երաշխիքային համակարգի տարրերից է, որոնք ՀՀ օրենսդիրը կապում է դրանք օրինական ուժի մեջ մտնելու իրավաբանական փաստի հետ: Մինչդատական վարույթի նկատմամբ դատական վերահսկողության արդյունքում կայացված դատական ակտերը, որպես գործն ըստ էության չլուծող դատական ակտեր, ուժի մեջ են մտում կայացման/հարապարակման պահին և նույն պահից էլ պարտադիր են կատարման համար: Միևնույն ժամանակ քննարկվող դատական ակտերը կարող են բողոքարկվել վերաքննության, ապա նաև վճռաբեկության կարգերով: Նման կարգավորումները վիճելի են իրավական որոշակիության սկզբունքի և դրա տարրը հանդիսացող դատական ակտերի վերջնականության չափանիշի համատեքստում: Բացի այդ գործնականում մի շարք խնդիրներ են առաջանում ինչպես առանց բողոքարկման կառուցակարգերը սպառելու դրանց կատարման, այնպես էլ չկատարման դեպքում: Ընդ որում այդ խնդիրները շարունակելու են առկա լինել նաև ՀՀ քրեական դատավարության նոր օրենսգրքի կարգավորումների պայմաններում: Հիշյալ խնդիրները վերլուծության առարկա են դարձվել հեղինակների կողմից: Մինչդատական վարույթի նկատմամբ դատական վերահսկողության արդյունքում կայացված դատական ակտերի էության, իրավական որոշակիության սկզբունքի և դատական ակտերի վերանյաման կառուցակարգերի համադրված վերլուծության արդյունքում հեղինակների կողմից առաջարկում է խնդրի լուծման երկու մոտեցումներ և քննարկվում ՀՀ օրենսդրությունում դրանց ներդրման հնարավոր կառուցակարգերը:

查看原文本刊更多论文

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Journal of Law, Religion and State Arts and Humanities-Religious Studies

CiteScore

1.70

自引率

0.00%

发文量

期刊介绍： The Journal of Law Religion and State provides an international forum for the study of the interactions between law and religion and between religion and state. It seeks to explore these interactions from legal and constitutional as well as from internal religious perspectives. The JLRS is a peer-reviewed journal that is committed to a broad and open discussion on a cross-cultural basis. Submission of articles in the following areas: religion and state; legal and political aspects of all religious traditions; comparative research of different religious legal systems and their interrelations are welcomed as are contributions from multidisciplinary and interdisciplinary perspectives.