Impro i retoryczna sztuka wywoływania emocji

Abstract

Artykuł ma na celu przedstawienie takich schematów i działań retorycznych we współczesnej improwizacji teatralnej (tzw. impro), które budują zaangażowanie widowni i wywołują w niej emocje. Badanie skupione było na dwóch obszarach: ujęciu schematów działania improwizatorów i zasad z podręczników impro, na które nałożona została perspektywa retoryczna oraz problematyki identyfikacji z audytorium w teorii Kennetha Burke’a. W celu egzemplifikacji przedstawianych teorii, przytoczony został spektakl improwizowany o charakterze długiej formy fabularnej. Badanie wykazało, że w improwizacji można odnaleźć zabiegi retoryczne stosowane w celu wywołania reakcji emocjonalnych oraz utrzymania uwagi audytorium.