Dinler Tarihinin Antik Kökenleri: Herodotos Örneği

Abstract

Genel olarak Dinler Tarihinin, Max Muller’in yasadigi XIX. Yuzyilda bir disiplin olarak tesekkul etmeye basladigi ifade edilse de diger dini gelenekleri arastirma konusu yapmanin daha eski tarihlere dayandigi, din bilimcileri tarafindan dillendirmektedir. Bu dogrultuda “Tarih” adli eseri nedeniyle tarihin babasi olarak nitelendirilen Herodotos’un, yabancilarin dinlerini karsilastirmali sekilde ele almasi ve inceledigi toplumlardaki dini fenomenleri de arastirmasina dâhil etmesi nedeniyle Dinler Tarihinin babasi olarak kabul edilebilecegi belirtilmektedir. Bu itibarla bu calismada, Dinler Tarihi literaturunde baskalarinin inanclarini arastirmayi Herodotos’a kadar dayandiran yaklasim cercevesinde Herodotos’a bu payeyi kazandiran temel ozelliklerin neler olduguna, Herodotos’u dinler tarihcisi ve eserini Dinler Tarihi calismasi olarak kabul etmenin mumkun olup olmadigina dair sorularin cevabi aranmaktadir. Dolayisiyla bu ve benzeri sorulara cevap bulmak amaciyla Herodotos’un metodunun parametreleri ortaya konularak, arastirma konusu ettigi dini fenomenleri ele alis biciminin Dinler Tarihi acisindan onemi ve degeri irdelenmektedir.