Çin’deki Azınlıklar için 20. yy. İki Dilli Eğitim Politikaları Üzerine Bir İnceleme

Abstract

Kaynagini toplumbilim ve dilbilimden alan iki dillilik, ozellikle de dilbilimin hizla gelisen karmasik bir alanidir. Cin dilinin zorlugu uzun yillar boyunca dilin surekli olarak hukumet tarafindan sadelestirilmesi calismalarini da beraberinde getirmistir ancak dilin bu sadelestirme hareketi, kirsal kesimlerdeki azinliklar icin durumu daha zor bir hale getirmistir. Bu calismanin amaci; iki dillilik ve bunun olumlu-olumsuz sonuclarini Cin’deki azinliklar uzerinden degerlendirmektir. Calismada, tarihsel surec icerisinde hukumetin egitim-ogretimde aldigi karar ve yasalara basvurulmustur. Hukumetin bu konudaki tutumunun yani sira Cinli bilim insanlarinin iki dilli egitime bakis acilari arastirilip, iki dilli egitim politikalari ve bunlarin Cin azinlik okullarinda uygulanmasi incelenmistir. Bu calismada; dar anlamda azinliklar icin kendi dillerine ek olarak ikinci bir dilin ortaya ciktigi ve bu surecteki zorluklarin hukumetin egitim politikalariyla desteklenerek giderilmeye calisildigi; genis anlamda ise toplumda pasif gruplar icin cok dilli egitim, baskin gruplar icin de cok kulturlu egitimin iki yonlu islevsellestirilmesi gerektigi sonucuna varilmistir.