Memlûk - Ermeni Münâsebetleri

Abstract

Aile ve nufus politikasinin temelini olusturan evlenme konusu Milli Mucadele yillarindan itibaren ulke gundeminde siklikla kendine yer bulmustur. Nufusun artirilmasi icin bekârlarin evlilige tesvik edilmesi alinacak tedbirler arasinda dusunulmustur. Bu baglamda bekârlardan vergi alinmasina dair ilk kanun teklifini 19 Ekim 1920 tarihinde Canik Milletvekili Hamdi Bey yapmistir. Hamdi Bey’in teklifini, 22 Şubat 1921 tarihinde Erzurum Miletvekili Salih Efendi’nin “Mecburi Teehhul Hakkindaki Kanun Teklifi” izlemistir. Sunulan bu teklifler meclis tarafindan kabul gormemisse de Cumhuriyet’in ilk yillarinda ulke nufusunun artirilmasi hususundaki cabalarin devam ettigini bize gostermektedir. Bunlari muteakip Yozgat Milletvekili Suleyman Sirri Icoz 18 Mart 1929 tarihinde Bekârlik Vergisi’ne iliskin teklifini meclise tasimistir. Soz konusu teklif basinda genis yanki bulmus olmakla birlikte meclisten gecirilememistir. Icoz’un, teklifini bazi farkliliklarla 1931, 1940 ve 1944 yillarinda yineledigi gorulmektedir. Calismamizda Bekârlik Vergisi teklifleri, icerikleri ve basindaki yansimalariyla birlikte ortaya konulmaya calisilacaktir.