اثر تیمارهای پرایمینگ بذر بر سبز شدن زنیان تحت سطوح مختلف آبیاری

Environmental Stresses in Crop Sciences Pub Date : 2016-07-22 DOI:10.22077/ESCS.2016.363

سمیه ملکزاده, سیف اله فلاح

{"title":"اثر تیمارهای پرایمینگ بذر بر سبز شدن زنیان تحت سطوح مختلف آبیاری","authors":"سمیه ملکزاده, سیف اله فلاح","doi":"10.22077/ESCS.2016.363","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"ارزیابی تحمل به کم‌آبی گیاهان دارویی، به‌منظور کشت در مناطق خشک و شور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جوانه‌زنی و استقرار گیاهان دارویی به علت قوه نامیه کم با مشکل مواجه است و تنش‌های محیطی، به‌ویژه خشکی بیش از عوامل دیگر موجب کاهش سبز شدن این گیاهان می‌گردند. پرایمینگ بذر ازجمله روش‌هایی است که منجر به افزایش قابلیت جوانه‌زنی در شرایط تنش می‌شود. بدین منظور برای بررسی اثر تیمارهای مختلف پرایمینگ بذر بر بهبود پارامترهای سبز شدن گیاه زنیان، آزمایشی به‌صورت کرت خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه دانشگاه شهرکرد اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری (آبیاری پس از 11، 22 و 33 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر) به‌عنوان عامل اصلی و تیمارهای پرایمینگ بذر (عدم پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم، سولفات روی، پلی‎اتیلن گلیکول 6000 و جیبرلیک اسید) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد در شرایط تنش ملایم (آبیاری بعد از 22 میلی‎متر تبخیر)، بیشترین سرعت و درصد سبز شدن با پلی‎اتیلن گلیکول و بیشترین وزن خشک ریشه‌ با جیبرلیک اسید، نیترات پتاسیم، پلی‎اتیلن گلیکول و سولفات حاصل شد. علاوه بر این تحت شرایط بدون تنش، طول ریشه، طول اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، ضریب آلومتری نه‌تنها با پرایمینگ بذور بهبود نیافت حتی مقادیر این صفات نسبت به بذور پرایم نشده کاهش یافت. در شرایط تنش شدید (آبیاری بعد از 33 میلی‎متر تبخیر), سرعت و درصد سبز شدن و شاخص ویگور با تیمارهای پلی‎اتیلن گلیکول، جیبرلیک اسید، سولفات روی افزایش یافت و بیشترین طول ریشه (6/75 سانتی‌متر) و طول اندام هوایی (4/4 سانتی‌متر) به ترتیب در تیمارهای جیبرلیک اسید و سولفات روی مشاهده شد. همچنین پرایمینگ با سولفات روی باعث افزایش معنی‌دار وزن خشک اندام هوایی (16/12 میلی‌گرم گیاهچه) و ضریب آلومتری (0/82) گردید. به‌طورکلی می‌توان نتیجه‎گیری نمود که در شرایط تنش خشکی پارامترهای سبز شدن بذور پرایم شده با سولفات روی در مقایسه با سایر تیمارهای پرایمینگ بذر ارتقا یافت، بنابراین این تیمار برای تعدیل اثرات محدودکننده تنش خشکی بر رشد گیاهچه زنیان توصیه می‎شود.","PeriodicalId":31378,"journal":{"name":"Environmental Stresses in Crop Sciences","volume":"9 1","pages":"173-184"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2016-07-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Environmental Stresses in Crop Sciences","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22077/ESCS.2016.363","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

ارزیابی تحمل به کم‌آبی گیاهان دارویی، به‌منظور کشت در مناطق خشک و شور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جوانه‌زنی و استقرار گیاهان دارویی به علت قوه نامیه کم با مشکل مواجه است و تنش‌های محیطی، به‌ویژه خشکی بیش از عوامل دیگر موجب کاهش سبز شدن این گیاهان می‌گردند. پرایمینگ بذر ازجمله روش‌هایی است که منجر به افزایش قابلیت جوانه‌زنی در شرایط تنش می‌شود. بدین منظور برای بررسی اثر تیمارهای مختلف پرایمینگ بذر بر بهبود پارامترهای سبز شدن گیاه زنیان، آزمایشی به‌صورت کرت خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه دانشگاه شهرکرد اجرا شد. سطوح مختلف آبیاری (آبیاری پس از 11، 22 و 33 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر) به‌عنوان عامل اصلی و تیمارهای پرایمینگ بذر (عدم پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم، سولفات روی، پلی‎اتیلن گلیکول 6000 و جیبرلیک اسید) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد در شرایط تنش ملایم (آبیاری بعد از 22 میلی‎متر تبخیر)، بیشترین سرعت و درصد سبز شدن با پلی‎اتیلن گلیکول و بیشترین وزن خشک ریشه‌ با جیبرلیک اسید، نیترات پتاسیم، پلی‎اتیلن گلیکول و سولفات حاصل شد. علاوه بر این تحت شرایط بدون تنش، طول ریشه، طول اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، ضریب آلومتری نه‌تنها با پرایمینگ بذور بهبود نیافت حتی مقادیر این صفات نسبت به بذور پرایم نشده کاهش یافت. در شرایط تنش شدید (آبیاری بعد از 33 میلی‎متر تبخیر), سرعت و درصد سبز شدن و شاخص ویگور با تیمارهای پلی‎اتیلن گلیکول، جیبرلیک اسید، سولفات روی افزایش یافت و بیشترین طول ریشه (6/75 سانتی‌متر) و طول اندام هوایی (4/4 سانتی‌متر) به ترتیب در تیمارهای جیبرلیک اسید و سولفات روی مشاهده شد. همچنین پرایمینگ با سولفات روی باعث افزایش معنی‌دار وزن خشک اندام هوایی (16/12 میلی‌گرم گیاهچه) و ضریب آلومتری (0/82) گردید. به‌طورکلی می‌توان نتیجه‎گیری نمود که در شرایط تنش خشکی پارامترهای سبز شدن بذور پرایم شده با سولفات روی در مقایسه با سایر تیمارهای پرایمینگ بذر ارتقا یافت، بنابراین این تیمار برای تعدیل اثرات محدودکننده تنش خشکی بر رشد گیاهچه زنیان توصیه می‎شود.

查看原文本刊更多论文

不同水位下预埋组织对女性植被的影响

اردابیتحملبدوراداهمیاابرخش㺈。年轻人和由于低功率问题而建立的药物，以及环境菌株，特别是土地，更有可能减少这些植物的绿色影响。赞扬是提高年轻人承受痛苦能力的一个例子。为了研究不同预处理植物、改善蔬菜参数的效果，在城市大学农场进行了3次完全随机区块设计的购买信用卡实验。不同水平的水（冷藏11、22和33毫米后）包括预处理植物（非预处理、加氢处理、硝酸盐、硫酸盐、乙二醇6000和吉布里酸）的主要影响，如他们被认为是不同的。结果表明，在低密度条件下（水在22毫米后），乙二醇桥的生坯率最快，而吉卜力酸、硝酸盐、乙二醇和硫酸盐的干基重最高。此外，在这些条件下，根部的长度、空气的持续时间、干燥空气的重量、大气的温度，不仅通过初始速率得到改善，甚至本页的数量也没有减少。在严重的张力下（33毫米后的水），吉布里克酸和硫酸盐团队测量了绿色蔬菜的速度和百分比，以及含有聚乙二醇、吉布里克酸类和硫酸盐的蔬菜的范围增加，最长半径（6/75厘米）和最长大气（4/4厘米）。ماهدد。硫酸盐预处理也会增加干燥空气（16/12毫克植物）和铝（0/82）的重量。可以得出的结论是，在绿色颗粒的干燥温度的背景下，与其他主要颗粒相比，硫酸盐是分布的，因此它被设计为改变干燥压力对表面的影响。妇女建议种植蔬菜。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Environmental Stresses in Crop Sciences

自引率

0.00%

发文量

审稿时长

24 weeks