{"title":"Bolesław Nagay (1926–2014). Szkic do portretu chirurga","authors":"Radosław Ptaszyński, Magdalena Żukowska","doi":"10.18276/pz.2019.2-04","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Celem artykulu jest wiec przedstawienie szkicu biograficznego jednej z wybitnych postaci szczecinskiej medycyny, nauczyciela calego pokolenia szczecinskich chirurgow, światowej klasy specjalisty chirurgii reki Boleslawa Nagaya. Pochodzil ze Lwowa, gdzie w czasie wojny byl karmicielem wszy w Instytucie Weigla. Byl rowniez zolnierzem Armii Krajowej. W koncu sierpnia 1945 r. wyjechal z rodzinnego miasta z transportem Teatru Polskiego. Rodzina przybyla początkowo do krewnych w Rozwadowie, a nastepnie udali sie do Gdyni. Rozpocząl studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdansku. Po uzyskaniu absolutorium (w 1950 r.), ale jeszcze przed zaliczeniem siedmiu egzaminow dyplomowych uzyskal prace jako zastepca mlodszego asystenta w I Klinice Chirurgicznej pod kierunkiem Stanislawa Nowickiego, a poźniej Kazimierza Debickiego. Dzieki pracy w Klinice, ktorej oddzialy obejmowaly szeroko rozumianą chirurgie (ogolna i traumatologiczna, urologia, torakochirurgia) Nagay mogl uczyc sie od doświadczonych medykow i szybko zdobywac wiedze teoretyczną oraz bieglośc chirurgiczną. Poźniej pracowal w 118 Wojskowym Szpitalu Garnizonowym w Koszalinie i Szpitalu Miejskim. W 1964 r. w Gdansku uzyskal tytul doktora nauk medycznych, broniąc rozprawy „Badania doświadczalne nad mozliwością powstawania stanow trombolitycznych w przypadkach stosowania penicyliny krystalicznej i penicyliny-depot”. W tym samym roku Nagay przeprowadzil sie do Szczecina, otrzymując zatrudnienie w II Klinice Chirurgii Ogolnej Pomorskiej Akademii Medycznej na stanowisku starszego asystenta, a nastepnie adiunkta. To wlaśnie w Szczecinie Nagay ukierunkowal swoje zainteresowania na chirurgie reki. Juz wtedy widzial potrzebe wyodrebnienia z chirurgii ortopedycznej i ogolnej wezszej specjalności – chirurgii reki. Dlatego tez po objeciu w 1977 r. kierownictwa nad II Kliniką Chirurgii Ogolnej PAM w Instytucie Chirurgii PAM po pieciu latach utworzyl z niej Klinike Chirurgii Ogolnej i Chirurgii Reki PAM. Nagay to nie tylko utalentowany naukowiec, ale takze nauczyciel akademicki, w pewnych wymiarach autorytet. Pod swoimi skrzydlami wyksztalcil wielu zasluzonych i cenionych lekarzy. Angazowal sie w organizowanie pomocy charytatywnej dla mniejszości polskiej we Lwowie (w tym polskiej szkoly). Zmarl 8 stycznia 2014 r.","PeriodicalId":34688,"journal":{"name":"Przeglad Zachodniopomorski","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2019-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"1","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Przeglad Zachodniopomorski","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18276/pz.2019.2-04","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Arts and Humanities","Score":null,"Total":0}
引用次数: 1
Abstract
Celem artykulu jest wiec przedstawienie szkicu biograficznego jednej z wybitnych postaci szczecinskiej medycyny, nauczyciela calego pokolenia szczecinskich chirurgow, światowej klasy specjalisty chirurgii reki Boleslawa Nagaya. Pochodzil ze Lwowa, gdzie w czasie wojny byl karmicielem wszy w Instytucie Weigla. Byl rowniez zolnierzem Armii Krajowej. W koncu sierpnia 1945 r. wyjechal z rodzinnego miasta z transportem Teatru Polskiego. Rodzina przybyla początkowo do krewnych w Rozwadowie, a nastepnie udali sie do Gdyni. Rozpocząl studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdansku. Po uzyskaniu absolutorium (w 1950 r.), ale jeszcze przed zaliczeniem siedmiu egzaminow dyplomowych uzyskal prace jako zastepca mlodszego asystenta w I Klinice Chirurgicznej pod kierunkiem Stanislawa Nowickiego, a poźniej Kazimierza Debickiego. Dzieki pracy w Klinice, ktorej oddzialy obejmowaly szeroko rozumianą chirurgie (ogolna i traumatologiczna, urologia, torakochirurgia) Nagay mogl uczyc sie od doświadczonych medykow i szybko zdobywac wiedze teoretyczną oraz bieglośc chirurgiczną. Poźniej pracowal w 118 Wojskowym Szpitalu Garnizonowym w Koszalinie i Szpitalu Miejskim. W 1964 r. w Gdansku uzyskal tytul doktora nauk medycznych, broniąc rozprawy „Badania doświadczalne nad mozliwością powstawania stanow trombolitycznych w przypadkach stosowania penicyliny krystalicznej i penicyliny-depot”. W tym samym roku Nagay przeprowadzil sie do Szczecina, otrzymując zatrudnienie w II Klinice Chirurgii Ogolnej Pomorskiej Akademii Medycznej na stanowisku starszego asystenta, a nastepnie adiunkta. To wlaśnie w Szczecinie Nagay ukierunkowal swoje zainteresowania na chirurgie reki. Juz wtedy widzial potrzebe wyodrebnienia z chirurgii ortopedycznej i ogolnej wezszej specjalności – chirurgii reki. Dlatego tez po objeciu w 1977 r. kierownictwa nad II Kliniką Chirurgii Ogolnej PAM w Instytucie Chirurgii PAM po pieciu latach utworzyl z niej Klinike Chirurgii Ogolnej i Chirurgii Reki PAM. Nagay to nie tylko utalentowany naukowiec, ale takze nauczyciel akademicki, w pewnych wymiarach autorytet. Pod swoimi skrzydlami wyksztalcil wielu zasluzonych i cenionych lekarzy. Angazowal sie w organizowanie pomocy charytatywnej dla mniejszości polskiej we Lwowie (w tym polskiej szkoly). Zmarl 8 stycznia 2014 r.