Zamek arcybiskupów gnieźnieńskich w Uniejowie w XV wieku w świetle źródeł pisanych

Abstract

Zamek arcybiskupów gnieźnieńskich w Uniejowie po pierwszej rozbudowie, przeprowadzonej około połowy XV w., był jedną z najciekawszych i najbardziej rozbudowanych warowni późnego średniowiecza w centralnej Polsce. Piętnastowieczne źródła dotyczące obiektu obronnego w Uniejowie są niezwykle lakoniczne. Są to pojedyncze zapiski w aktach arcybiskupich, konsystorskich czy metryce kapituły gnieźnieńskiej. Dotyczą one głównie kwestii zarządu zamkiem uniejowskim lub informują nas o wydarzeniach, które miały miejsce na zamku. Walory rezydencjonalne zamku powodowały, że był on miejscem częstych przystanków na drodze arcybiskupich podróży, zaś jego walory obronne decydowały zapewne o tym, że był wykorzystywany jako schronienie dla skarbów kapituły gnieźnieńskiej.