{"title":"Stan liczebny i struktura ludności Szadku w latach 30. XX w.","authors":"A. Rzepkowski","doi":"10.18778/1643-0700.15.13","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Bazę źródłową artykułu stanowią wyniki drugiego powszechnego spisu ludności z 9 grudnia 1931 r. oraz, dla lat 1932–1938, materiały zebrane przez istniejący w międzywojennej Łodzi Wydział Statystyczny. W dokumentach Wydziału, oprócz liczby mieszkańców, znajdują się dane dotyczące struktury płci, wieku, wyznania oraz struktury społeczno-zawodowej ludności. W okresie poprzedzającym I wojnę światową Szadek liczył 2,8 tys. mieszkańców, z czego nieco ponad 1/5 stanowili Żydzi. Po zakończeniu wojny Szadek, położony przy wschodniej granicy powiatu sieradzkiego, odzyskał utracone w okresie zaborów prawa miejskie i stał się siedzibą gminy. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto pełniło funkcje lokalnego ośrodka rzemieślniczego z niewielkim udziałem przemysłu spożywczego. W latach 30. XX w., po wybudowaniu linii kolejowej łączącej Śląsk z Gdynią, miasto uzyskało połączenie kolejowe1. W 1931 r. w Szadku mieszkało nieco ponad 3,1 tys. osób (por. tabl. 1), przy czym w kolejnych latach nastąpił powolny spadek liczby mieszkańców. W 1938 r. liczba ludności zmniejszyła się o 124 osoby (ok. 4%). Malejąca liczba mieszkańców to wynik przede wszystkim wielkiego kryzysu gospodarczego lat 1929–19352,","PeriodicalId":34290,"journal":{"name":"Biuletyn Szadkowski","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2015-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Biuletyn Szadkowski","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18778/1643-0700.15.13","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Bazę źródłową artykułu stanowią wyniki drugiego powszechnego spisu ludności z 9 grudnia 1931 r. oraz, dla lat 1932–1938, materiały zebrane przez istniejący w międzywojennej Łodzi Wydział Statystyczny. W dokumentach Wydziału, oprócz liczby mieszkańców, znajdują się dane dotyczące struktury płci, wieku, wyznania oraz struktury społeczno-zawodowej ludności. W okresie poprzedzającym I wojnę światową Szadek liczył 2,8 tys. mieszkańców, z czego nieco ponad 1/5 stanowili Żydzi. Po zakończeniu wojny Szadek, położony przy wschodniej granicy powiatu sieradzkiego, odzyskał utracone w okresie zaborów prawa miejskie i stał się siedzibą gminy. W dwudziestoleciu międzywojennym miasto pełniło funkcje lokalnego ośrodka rzemieślniczego z niewielkim udziałem przemysłu spożywczego. W latach 30. XX w., po wybudowaniu linii kolejowej łączącej Śląsk z Gdynią, miasto uzyskało połączenie kolejowe1. W 1931 r. w Szadku mieszkało nieco ponad 3,1 tys. osób (por. tabl. 1), przy czym w kolejnych latach nastąpił powolny spadek liczby mieszkańców. W 1938 r. liczba ludności zmniejszyła się o 124 osoby (ok. 4%). Malejąca liczba mieszkańców to wynik przede wszystkim wielkiego kryzysu gospodarczego lat 1929–19352,