Kulle (Turnu) ve Niğbolu Kalelerinin Tamirat ve Tahkimi ile Bölgeye Yapılan Avusturya Taarruzları (XVIII. Yüzyılın Son Çeyreğinde)

Abstract

Osmanli Devleti’nin Avrupa’daki en onemli rakibi XVI. ve XVII. yuzyillarda Habsburg Imparatorlugu iken XVIII. yuzyilda Rus faktoru kendini gostermis, yuzyilin son ceyreginde ise Carlik Rusyasi, Osmanli’nin mucadele ettigi en buyuk dusman huviyetini almisti. Osmanli Devleti, hem Avusturya hem Rusya hudutlarinda ve onemli nehir boylarindaki (Tuna, Turla, Ozi gibi) kaleleri, savas oncesi tahkim ederek hazirlik yapmak durumundaydi. Tuna Nehri’nin iki yakasinda yer alan ve nehirde gecis denetimini saglayan Nigbolu ve Kulle kaleleri de XVIII. yuzyilin son ceyreginde tamir ve tahkimden gecmistir. Nigbolu Kalesi, Osma Nehri vasitasiyla Bulgaristan iclerine kadar; Kulle Kalesi ise Alauta Nehri vasitasiyla Eflak iclerine kadar nufuz etmekte idiler. Bu yuzden 1774 Kucuk Kaynarca Antlasmasi sonrasinda Nigbolu Kalesi ve ozellikle Kulle Kalesi’nde tamirat ve tahkimata buyuk onem verilmistir. Soz konusu kaleler yaklasik olarak XIX. yuzyilin son ceyregine kadar fiilen Osmanli idaresinde kalmistir.