Dziedzictwo, pamięć, ciągłość

Abstract

Kazimiera Zawistowicz-Adamska jako pierwsza wśrod polskich badaczy terenowych przyjela zasade uznania swoich informatorow za indywidualne podmioty. Jej ksiązka Spolecznośc wiejska jest dowodem nie tylko doskonalego warsztatu, ale takze zawiera istotną warstwe etyczną. Jako jedna z pierwszych podkreślala znaczenie badawczego kontekstu sytuacyjnego. Taką postawe badawczą kontynuowala jej uczennica – Bronislawa Kopczynska-Jaworska, ale w swoich badaniach prowadzonych w okresie PRL, a zwlaszcza w doborze pytan stawianych informatorom, byla ograniczona polityką rządzącej partii, o czym otwarcie napisala po latach. Autorka kladzie akcent na to, ze dziś wciąz odkrywamy nowe, „biale” pola w historii naszych badan terenowych, po latach uświadamiamy sobie znaczenie ciąglości w nauce oraz wiezi z naukowymi przodkami.