{"title":"اثربخشی نقاشی درمانی بر معنای زندگی و سلامت روان دانشآموزان دختر دارای پیشرفت تحصیلی پایین","authors":"حسنعلی ویسکرمی, لیلا منصوری, سمیه روشن نیا","doi":"10.22054/QCCPC.2018.26149.1642","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش نقاشی درمانی بر معنای زندگی و سلامت روان دانش آموزان دختر دارای پیشرفت تحصیلی پایین بود. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشآموزان پایه دوم دوره متوسطه اول شهر خرمآباد بود که از میان آنها تعداد 30 نفر که دارای پیشرفت تحصیلی پایینی بودند به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب و سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جسله 60 دقیقهای به مدت 1 ماه تحت نقاشی درمانی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامههای معنای زندگی استگر و همکاران (2006) و سلامت روان گلدبرگ (1972) بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه آزمایش افزایش معناداری را در معنای زندگی و سلامت روان بعد از دریافت آموزش نشان دادند. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت نقاشی درمانی یک روش مؤثر در افزایش معنای زندگی و سلامت روان دانشآموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین است.","PeriodicalId":55687,"journal":{"name":"Faslnamahi Farhang Mushavirah va RavanDarmani","volume":"8 1","pages":"39-62"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2017-12-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Faslnamahi Farhang Mushavirah va RavanDarmani","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22054/QCCPC.2018.26149.1642","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش نقاشی درمانی بر معنای زندگی و سلامت روان دانش آموزان دختر دارای پیشرفت تحصیلی پایین بود. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشآموزان پایه دوم دوره متوسطه اول شهر خرمآباد بود که از میان آنها تعداد 30 نفر که دارای پیشرفت تحصیلی پایینی بودند به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب و سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جسله 60 دقیقهای به مدت 1 ماه تحت نقاشی درمانی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامههای معنای زندگی استگر و همکاران (2006) و سلامت روان گلدبرگ (1972) بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه آزمایش افزایش معناداری را در معنای زندگی و سلامت روان بعد از دریافت آموزش نشان دادند. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت نقاشی درمانی یک روش مؤثر در افزایش معنای زندگی و سلامت روان دانشآموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین است.