THE GENESIS OF THE VULGATE AND ITS CURRENT STATUS IN THE CATHOLIC CHURCH: NOTES AT THE MARGINS OF POPE FRANCIS’ APOSTOLIC LETTER "SCRIPTURAE SACRAE AFFECTUS"
{"title":"THE GENESIS OF THE VULGATE AND ITS CURRENT STATUS IN THE CATHOLIC CHURCH: NOTES AT THE MARGINS OF POPE FRANCIS’ APOSTOLIC LETTER \"SCRIPTURAE SACRAE AFFECTUS\"","authors":"W. Chrostowski","doi":"10.18276/cto.2020.36-01","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Na marginesie Listu apostolskiego papieza Franciszka \"Scripturae Sacrae affectus\" (30 IX 2020) artykul omawia geneze i nature najwazniejszego dziela św. Hieronima, czyli Wulgaty, oraz jej aktualny status w Kościele katolickim. Najpierw zostaly ukazane glowne linie przewodnie dokumentu papieza Franciszka, a nastepnie zostala podkreślona potrzeba chrystologicznej hermeneutyki biblijnej i opartych na niej studiow biblijnych. Ze wzgledu na cel i okoliczności powstania Wulgata oslabila w Kościele zachodnim znaczenie Septuaginty. \nKolejne uwagi dotyczą recepcji Wulgaty – od początkowych sprzeciwow i rezerwy po dekret Soboru Trydenckiego (1546), ktory usankcjonowal jej status w Kościele katolickim. Ta sytuacja trwala do Soboru Watykanskiego II (1962–1965), ktory dokonal zasadniczej \nzmiany w spojrzeniu na autorytet i autentycznośc dziela św. Hieronima. Dalej nastepują uwagi na temat Neo-Wulgaty i pieciu krytycznych wydan Wulgaty. Artykul zamykają uwagi odnośnie do aktualnych dylematow translatoryki biblijnej. Bibliści katoliccy, biorąc \nza podstawe krytyczne wydania Biblii Hebrajskiej oparte na tekście masoreckim, stają przed pytaniem, czy i jak wykorzystywac w swoich przekladach opcje translatorskie przyjete i utrwalone w Wulgacie.","PeriodicalId":33689,"journal":{"name":"Colloquia Theologica Ottoniana","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2020-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Colloquia Theologica Ottoniana","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18276/cto.2020.36-01","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Na marginesie Listu apostolskiego papieza Franciszka "Scripturae Sacrae affectus" (30 IX 2020) artykul omawia geneze i nature najwazniejszego dziela św. Hieronima, czyli Wulgaty, oraz jej aktualny status w Kościele katolickim. Najpierw zostaly ukazane glowne linie przewodnie dokumentu papieza Franciszka, a nastepnie zostala podkreślona potrzeba chrystologicznej hermeneutyki biblijnej i opartych na niej studiow biblijnych. Ze wzgledu na cel i okoliczności powstania Wulgata oslabila w Kościele zachodnim znaczenie Septuaginty.
Kolejne uwagi dotyczą recepcji Wulgaty – od początkowych sprzeciwow i rezerwy po dekret Soboru Trydenckiego (1546), ktory usankcjonowal jej status w Kościele katolickim. Ta sytuacja trwala do Soboru Watykanskiego II (1962–1965), ktory dokonal zasadniczej
zmiany w spojrzeniu na autorytet i autentycznośc dziela św. Hieronima. Dalej nastepują uwagi na temat Neo-Wulgaty i pieciu krytycznych wydan Wulgaty. Artykul zamykają uwagi odnośnie do aktualnych dylematow translatoryki biblijnej. Bibliści katoliccy, biorąc
za podstawe krytyczne wydania Biblii Hebrajskiej oparte na tekście masoreckim, stają przed pytaniem, czy i jak wykorzystywac w swoich przekladach opcje translatorskie przyjete i utrwalone w Wulgacie.