Âmm Lafızların Delaletleri Bağlamında Tefsir-Fıkıh Usulü İlişkisi

Abstract

Bu makale, Kur’an’in ȃ mm lafizlarinin delaleti baglaminda tefsir ilmi ile fikih usulunun iliskisini arastirmaktadir Esasen Islami ilimler baglaminda ȃ mm lafizlarin delaleti, Islam’in temel metinlerindeki lafizlarla ilgili oldugu icin sadece fikih usulu veya tefsir ilminin ozel konusu degil, tum Islami ilimlerin ortak konusudur. Islami ilimlerin uzerinde calistigi temel dini metinlerin ayniligi, bu ilimler arasinda disiplinlerarasi iliskileri zorunlu hale getirmektedir. Tefsir ilmi ile fikih usulu arasindaki iliskinin ȃ mm lafizlar baglaminda islenmesinin nedeni de budur. Fikih usulu, bu konuyu Kur’an’in lafizlarindan ve ibarelerinden hukuki normlar cikarmak icin incelemektedir. Yani lafizlarin vaz‘ ȋ delaleti, fikih usulunun hukuki normlar cikarmak icin muracaat ettigi temel istidlal yontemlerinden biridir. Tefsir ilmi ise Arap dilinin kaide ve teamullerine dayanan bu istidlal yontemini, ilgili lafizlarla Allah’in neyi murad ettigini belirleyebilmek icin konu edinmektedir. Lafizlarin vaz‘ ȋ delaleti konusunda tefsir ilmi ile fikih usulunun birbirinden ayrildigi esas nokta da budur. Ayrica lafizlarin delaletleri, Islam bilginlerine ilahi hitabi, farkli zamanlar ve mekânlardaki muhataplarinin vakialariyla iliskilendirme imkânini vermektedir.