Asmai’nin Eleştirel Tutumunda Yeni Bir Hiyerarşi Arayışı: Fuhûletü’ş-Şu‘arâ’da Fahl Dışında Kalan Şair Kategorileri

Abstract

Klasik Arap edebiyatına dair kritik etkinliğinin icrasını kayıt altına alan numunelerden biri, Asmaî ve öğrencisi Ebû Hâtim es-Sicistânî’nin şairlere ilişkin diyaloglarını içeren Fuhûletü’ş-Şu‘arâ’ adlı eserdir. Asmaî’nin edebi birikiminin bir yansıması olarak karşımıza çıkan bu diyaloglar, onun şairleri eleştirel bir zeminde değerlendirdiğine dair ipuçlarıyla doludur. Ancak mezkûr diyaloglar, belirli bir sistematik dahilinde ilerlemediğinden Asmaî’nin edebi birikimine dayanan eleştiri faaliyetinin şairleri sınıflandırmada belirli bir hiyerarşiyi doğurduğunu gözlemlemek güçleşmektedir. Bu nedenle günümüzde yapılan çalışmalarda Asmaî’nin Fuhûletü’ş-Şu‘arâ’sı ekseninde şairlerin fuhûl ve fuhûl olmayan şeklinde temel iki kategoriye ayırıldığına yönelik yaygın bir kanaat hakim olmuştur. Bu çalışmamızda, anılan yaygın kanaatin aksine Asmaî’nin, fahl kavramının merkezde yer aldığı bir eleştiri dairesi içerisinde şairleri hiyerarşik bir konumlandırmaya tabi tuttuğu iddiası üzerinde duracağız. Bu bağlamda sosyal bilimler araştırma yöntemlerinden nitel araştırma yönteminin içerik ve betimsel analiz araçlarını işletip Fuhûletü’ş-Şu‘arâ’daki diyaloglar ekseninde, Arap edebi eleştirisinde bir şair hiyerarşisi inşa edilip edilmediğini analiz edeceğiz.