Ucieleśniona. Paradoksy „Rozbierania Justyny” Czesława Miłosza

Q4 Social Sciences

Litteraria Copernicana Pub Date : 2022-04-14 DOI:10.12775/lc.2022.008

Anna Spólna

{"title":"Ucieleśniona. Paradoksy „Rozbierania Justyny” Czesława Miłosza","authors":"Anna Spólna","doi":"10.12775/lc.2022.008","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Wiersz Miłosza Rozbieranie Justyny odczytany został jako metatekstowa całość, wykraczająca poza dialog z Nad Niemnem Orzeszkowej. Utwór ustanawia zarówno relację podmiotu wobec głównej bohaterki powieści, jak wobec Orzeszkowej – patronki literackich powrotów na Litwę i pisarskiego samoograniczenia. Jest też wglądem w proces przejścia od inicjacyjnego przeżycia lekturowego do refleksji świadka Historii. Pełna erotyzmu scena z lustrem, w świetle psychoanalizy Lacana, prowadzi do utożsamienia poetyckiego voyeura z Justyną. Kreowanie dalszych losów Orzelskiej w geście urealnienia fikcji czyni z niej figurę ojczyzny i losu. Połączenie symboliki wanitatywno-katastroficznej z sensualizmem opisu wzmacnia wieloznaczność wiersza z perspektywy postpamięci. Intymny zapis lekturowy przechodzi w kreowanie wspólnoty żywych i umarłych dzięki poetyckiemu słowu. Gospodarz hybrydycznej całości dodaje do utworu późniejszy komentarz, eksponując palimpsestowy charakter fantazmatów, wspomnień z krainy dzieciństwa i źródeł historycznych. Wiersz okazuje się zarówno dwuznacznym hołdem wobec Orzeszkowej, jak inkarnacją toposu natchnienia (intuicji zweryfikowanej przez świadectwa historyczne) i gestem utożsamienia wiekowego poety z sobą dawnym.","PeriodicalId":34776,"journal":{"name":"Litteraria Copernicana","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-04-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Litteraria Copernicana","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12775/lc.2022.008","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Social Sciences","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Wiersz Miłosza Rozbieranie Justyny odczytany został jako metatekstowa całość, wykraczająca poza dialog z Nad Niemnem Orzeszkowej. Utwór ustanawia zarówno relację podmiotu wobec głównej bohaterki powieści, jak wobec Orzeszkowej – patronki literackich powrotów na Litwę i pisarskiego samoograniczenia. Jest też wglądem w proces przejścia od inicjacyjnego przeżycia lekturowego do refleksji świadka Historii. Pełna erotyzmu scena z lustrem, w świetle psychoanalizy Lacana, prowadzi do utożsamienia poetyckiego voyeura z Justyną. Kreowanie dalszych losów Orzelskiej w geście urealnienia fikcji czyni z niej figurę ojczyzny i losu. Połączenie symboliki wanitatywno-katastroficznej z sensualizmem opisu wzmacnia wieloznaczność wiersza z perspektywy postpamięci. Intymny zapis lekturowy przechodzi w kreowanie wspólnoty żywych i umarłych dzięki poetyckiemu słowu. Gospodarz hybrydycznej całości dodaje do utworu późniejszy komentarz, eksponując palimpsestowy charakter fantazmatów, wspomnień z krainy dzieciństwa i źródeł historycznych. Wiersz okazuje się zarówno dwuznacznym hołdem wobec Orzeszkowej, jak inkarnacją toposu natchnienia (intuicji zweryfikowanej przez świadectwa historyczne) i gestem utożsamienia wiekowego poety z sobą dawnym.

查看原文本刊更多论文

具体化。Czesław Mił; osz《Justyna的剥离》的悖论

米奥斯的诗歌《剥离Justyna》被解读为一个元文本的整体，超越了与Nad Niemno Orzeszkowa的对话。这部作品确立了主人公与小说主人公的关系，也确立了作者与奥尔泽什科娃的关系，奥尔泽什科娃是立陶宛文学回归和作家自我限制的赞助人。这也是对从最初的阅读体验转变为历史见证人反思的过程的洞察。在拉康的精神分析中，镜子的情色场景导致了诗意的偷窥者对Justyna的认同。为了实现虚构，创造了奥泽尔斯卡的进一步命运，使她成为了一个故乡和命运的人物。虚荣灾难性象征主义与描写的感性相结合，从后记忆的角度强化了这首诗的模糊性。由于一个诗意的词，亲密的阅读被转化为创造一个生者和死者的社区。混合体整体的主持人为作品添加了后期评论，揭示了幻想的重写特征、童年之地的记忆和历史来源。事实证明，这首诗既是对奥泽什科娃的模糊致敬，也是灵感的化身（历史证词证实了直觉），也是对这位古老诗人自我认同的姿态。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊