Kentsel Kimliğin İnşası Bağlamında Toplumsal Hafıza ve Tarih Yazımı: Bartın Örneği

Abstract

Bu makale Bati Karadeniz kiyisinda kucuk bir kent olan Bartin’a iliskin bir etnografik arastirmaya dayanmaktadir ve kucuk bir liman kasabasinin XIX. yuzyildan XX. yuzyilin ortalarina kadar suren yaklasik yuz yillik ekonomik gelisiminin, 1980’lerden sonra kuresel olcekte degisen ekonomi-politikteknolojik kosullarin etkisi altinda yerel duzeyde de uretim iliskileri, uretim tarzi ve uretim araclarinin donusme surecinin gunumuzde kentte yasayanlarin anlatilarina nasil yansitildigi hakkindadir. Resmi ve gayri resmi konumlari isgal eden yerel aydinlarin Bartin’in il oldugu 1991’den sonra giderek artan kent kimligi insasi olarak tanimlanabilecek entelektuel girisim ve cabalari kentin tarihi uzerine odaklanir ve ortak bir tarih ve kent imgesi olusturmaya calisilirken nelerin hatirlamaya deger oldugu, gecmisin hangi imgelerle hatirlandigi farkli mesleklerden, siniflardan ve yaslardan kentlilerin anlatimlarinda bir ideolojik cesitlilik olusturmaktadir. Gorusmelerde ortaya cikan, hatirlanmaya deger ve/veya anlamli olana dair farkli yaklasimlar, bir yandan sinifsal ve es zamanli ote yandan kentin uretim iliskileri ve tarzinin donusumunu yansitan, yani tarihsel/paradigmatik farklilasmayi ortaya koymaktadir. Arastirmada, 19 Bartinlinin tarihsel anlatilari bir araya getirildi ve kentsel imgelerin olusturulmasi ve kimlik insasi baglaminda yorumlandi.