EARLY FOREIGN PENETRATION IN THE HOLY LAND DURING THE LATE OTTOMAN PERIOD: THE ROLE OF BRITAIN

Abstract

Uzun donemler boyunca Islam hâkimiyetinde kalan Beytulmakdis’i tarih boyunca kontrol etme hususunda batili dis ilgi, hacli seferleri ve 20. Yuzyilin baslangicinda Ingiliz isgali gibi ornekler ile bircok kez basarili olmustur. Bununla birlikte, Osmanli son donemi icin yeni sayilan Beytulmakdis’i isgal etmeye yonelik bati ilgisi, Napolyon’un Misir’i isgal etmesi uzerine Beytulmakdis’e harekâti ve bu sure zarfinda Yahudi’lerden yardim talebini onlarin Filistin’e restorasyonu (donusu) icin daveti ile desteklemek istedigi basarisiz isgal girisimi ile basladi. Onun bu cagrisi, Britanya’nin Mesih’in gelisine hazirlik icin Filistin’e “Yahudi Restorasyonu” gibi uzun vadeli iki sebebi harmanlanmasiyla sonuclandi. Boylece Evanjelik Hiristiyan gruplar, Osmanli’nin Misir valisi Mehmet Ali Pasa'nin Misir ve Suriye’yi isgali ettigi surecte Kudus'te bir Ingiliz konsoloslugunun acilmasina yol acan resmi bir siyasi temsil fikrini destekleyen ilk kisilerdi. Bunu Batili diger guclerin, etkilerini pekistirme ve bolgeye nufuz etme amaci izledi. Ingilizlerin bolgedeki etkileri ve nufuzlarini pekistirmek icin baslangic olarak Kudus’te bir konsolosluk kurabilmelerini, 1917’de Kutsal Topraklari isgaline ve bolgede bati ilgisine hizmet edecek Siyonist tampon devlet kurmasindaki degerlendirmeye kadar bircok adim takip etti