„Wspólny świat” w Norwidowskiej perspektywie

Abstract

Studia składające się na czwartą książkę autorską Agnieszki Ziołowicz pt. We wspólnym świecie wyrosły z jej wcześniejszych badań nad polską dramaturgią XIX wieku, ale zarazem przekroczyły ich horyzont i problemowy, i metodologiczny. Autorka, po pierwsze, rekonstruuje tutaj Norwidowskie rozumienie kryzysu aksjologicznego prowadzącego do destrukcji podstaw wspólnego świata; odwołuje się do pisarstwa Norwida bez zakładania gatunkowych ograniczeń oraz do szerokiego kontekstu filozoficznego. Po drugie, analizuje poglądy i idee artysty, które wskazuje on jako środki zapobiegające dalszemu rozpadowi społecznej wspólnoty. Ten drugi aspekt wyznacza kompozycję pracy; autorka zajmuje się kolejno: propozycją powrotu do antycznych, chrześcijańskich i renesansowych źródeł etyki (od pitagorejczyków do etyki chrześcijańskiej), Norwidowskim projektem wychowania moralnego opartego na tradycji ćwiczeń duchowych oraz sztuką żywego słowa w Norwidowskiej refleksji i praktyce.