Maken vele handen licht werk? Geleerde lessen uit de eerste COVID-19-golf over verpleegkundige teamsamenstellingen op de Intensive Care

IF 0.3 4区心理学 Q4 PSYCHOLOGY, APPLIED

Gedrag & Organisatie Pub Date : 2021-08-01 DOI:10.5117/go2021.3.004.stal

David Stalpers, M. Veenstra, Pieterbas Lalleman, Dieke Martini, Lisette Schoonhoven

{"title":"Maken vele handen licht werk? Geleerde lessen uit de eerste COVID-19-golf over verpleegkundige teamsamenstellingen op de Intensive Care","authors":"David Stalpers, M. Veenstra, Pieterbas Lalleman, Dieke Martini, Lisette Schoonhoven","doi":"10.5117/go2021.3.004.stal","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"\n COVID-19 heeft veel impact gehad op de zorg en veel geëist van verpleegkundigen. Tijdens de eerste coronagolf lag de druk vooral bij de Intensive Care (IC)-afdelingen. Om aan de verpleegkundige zorgvraag te kunnen voldoen, werd er gewerkt met tijdelijke, wisselende teams waarin IC-verpleegkundigen samenwerkten met ondersteunende zorgprofessionals (‘cross-boundary teaming’). Het doel van dit artikel is om inzichtelijk te maken hoe teaming vorm heeft gekregen op de IC-afdelingen tijdens de eerste COVID-19-golf en welke kansen en uitdagingen dit dynamische en flexibele teamwerk biedt voor teamsamenstellingen in de toekomst. Naar aanleiding van interviews met zorgprofessionals die op de IC-werkvloer stonden, kunnen we concluderen dat ‘vele handen niet noodzakelijk lichter werk maken’. Grenzen vervaagden en de saamhorigheid tijdens de acute crisissituatie zorgde voor ruimte om te experimenteren met taak- en rolverdeling. Tegelijkertijd was er juist een sterke behoefte aan vaste taakafbakening en ontstonden er conflicten op het gebied van veranderende verantwoordelijkheden. Het arbeidsmarktekort en de verwachting dat er structureel meer IC-bedden nodig zijn, benadrukken het belang van investeren in beschikbare capaciteiten en alternatieve teamsamenstellingen. De geleerde lessen uit de COVID-19-crisis kunnen bijdragen om verdere veranderingen in gang te zetten en vorm te geven.","PeriodicalId":43933,"journal":{"name":"Gedrag & Organisatie","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3000,"publicationDate":"2021-08-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"4","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Gedrag & Organisatie","FirstCategoryId":"102","ListUrlMain":"https://doi.org/10.5117/go2021.3.004.stal","RegionNum":4,"RegionCategory":"心理学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"PSYCHOLOGY, APPLIED","Score":null,"Total":0}

引用次数: 4

Abstract

COVID-19 heeft veel impact gehad op de zorg en veel geëist van verpleegkundigen. Tijdens de eerste coronagolf lag de druk vooral bij de Intensive Care (IC)-afdelingen. Om aan de verpleegkundige zorgvraag te kunnen voldoen, werd er gewerkt met tijdelijke, wisselende teams waarin IC-verpleegkundigen samenwerkten met ondersteunende zorgprofessionals (‘cross-boundary teaming’). Het doel van dit artikel is om inzichtelijk te maken hoe teaming vorm heeft gekregen op de IC-afdelingen tijdens de eerste COVID-19-golf en welke kansen en uitdagingen dit dynamische en flexibele teamwerk biedt voor teamsamenstellingen in de toekomst. Naar aanleiding van interviews met zorgprofessionals die op de IC-werkvloer stonden, kunnen we concluderen dat ‘vele handen niet noodzakelijk lichter werk maken’. Grenzen vervaagden en de saamhorigheid tijdens de acute crisissituatie zorgde voor ruimte om te experimenteren met taak- en rolverdeling. Tegelijkertijd was er juist een sterke behoefte aan vaste taakafbakening en ontstonden er conflicten op het gebied van veranderende verantwoordelijkheden. Het arbeidsmarktekort en de verwachting dat er structureel meer IC-bedden nodig zijn, benadrukken het belang van investeren in beschikbare capaciteiten en alternatieve teamsamenstellingen. De geleerde lessen uit de COVID-19-crisis kunnen bijdragen om verdere veranderingen in gang te zetten en vorm te geven.

查看原文本刊更多论文

有很多只手做轻松的工作吗？第一波新冠肺炎对重症监护护理团队组成的启示

COVID-19对护理产生了很大的影响，对护士的要求也很高。在第一次冠心病期间，压力主要集中在重症监护病房。为了满足护理需求，我们使用了临时的、不断变化的团队，在这些团队中，ic护士与支持护理专业人员(“跨界团队”)合作。本文的目的是深入了解在第一波covid -19浪潮中，ic部门是如何形成团队的，以及这种动态和灵活的团队合作为未来的团队组成提供了哪些机会和挑战。从对ic工作场所的医疗专业人员的采访中，我们可以得出这样的结论:“许多手不一定能减轻工作。”边界变得模糊，在严重的危机情况下，团结为尝试任务和角色分配提供了空间。与此同时，迫切需要对工作进行永久性的定义，并出现了责任变化方面的冲突。劳动力市场的短缺和对结构性需要更多ic床的预期，强调了投资于现有能力和替代团队组成的重要性。从cdd -19危机中吸取的教训可以帮助启动和塑造进一步的变化。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Gedrag & Organisatie Multiple-

CiteScore

0.80

自引率

40.00%

发文量