„Jak opisać miasto, które nie jest z kamienia, ale z ciała?” Doświadczenie ruchu i dotyku w lekturze dwudziesto- i dwudziestopierwszowiecznych powieści miejskich jako szczególna forma flânerie

Abstract

Nawiązując do przedstawionej w 2011 roku przez Hansa Ulricha Gumbrechta koncepcji „czytania nastrojów”, autorka artykułu stawia tezę, iż możliwy jest odbiór literatury w sposób uwzględniający doznania taktylne i kinetyczne. Kategoria nastroju wraz z instrumentarium z obszaru geopoetyki w nieoczekiwany sposób zyskały na przydatności w 2020 roku, w obliczu wywołanych pandemią COVID-19 zmian w życiu mieszkańców miast. Lektura „ze względu na nastrój” dwóch narracji o mieście – Pani Dalloway Virginii Woolf oraz Londyn NW Zadie Smith – pozwala wnioskować o słuszności postawionej tezy.