Udział kobiet w zabezpieczeniu i popularyzacji dorobku Witkacego w latach 1940–1956

Q4 Social Sciences

Litteraria Copernicana Pub Date : 2023-01-23 DOI:10.12775/lc.2022.041

P. Pawlak

{"title":"Udział kobiet w zabezpieczeniu i popularyzacji dorobku Witkacego w latach 1940–1956","authors":"P. Pawlak","doi":"10.12775/lc.2022.041","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Wśród witkacologów pokutuje przekonanie o przerwie w recepcji twórczości Witkacego, wywołanej najpierw II wojną światową, a po niej marksistowską cenzurą. Opinię tę wzmacniały wielokrotnie wypowiedzi m.in. Janusza Deglera, jakoby „w okresie stalinowskim Stanisław Ignacy Witkiewicz znajdował się na indeksie, nie wolno go było wydawać, nie wolno było o nim pisać. […] W maju 1956 roku Witkacy powraca, po latach nieobecności i anatemy – dzięki Kantorowi, który wystawia Mątwę w Teatrze Cricot” (Degler 2013: 23). Aby uzupełnić naszą wiedzę o chronologii odkrywania dorobku autora Szewców i zweryfikować niektóre narracje i legendy historycznoliterackie, należy przypomnieć powojenne apele Zofii Nałkowskiej o wydanie dzieł zebranych Witkacego, prace magisterskie i publikacje poświęcone formistom, autorstwa historyczek sztuki Anny Miazek, Joanny Szczepińskiej-Tramer i Hanny Morawskiej. Do białych plam w badaniach witkacologicznych należą dotąd okupacyjne badania językoznawcze Antoniny Obrębskiej-Jabłońskiej nad słowotwórstwem w Nienasyceniu i Narkotykach, a także rola Ireny Sławińskiej w popularyzacji dramatów Witkiewicza na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w trakcie stalinowskiej nocy.","PeriodicalId":34776,"journal":{"name":"Litteraria Copernicana","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-01-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Litteraria Copernicana","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12775/lc.2022.041","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q4","JCRName":"Social Sciences","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Wśród witkacologów pokutuje przekonanie o przerwie w recepcji twórczości Witkacego, wywołanej najpierw II wojną światową, a po niej marksistowską cenzurą. Opinię tę wzmacniały wielokrotnie wypowiedzi m.in. Janusza Deglera, jakoby „w okresie stalinowskim Stanisław Ignacy Witkiewicz znajdował się na indeksie, nie wolno go było wydawać, nie wolno było o nim pisać. […] W maju 1956 roku Witkacy powraca, po latach nieobecności i anatemy – dzięki Kantorowi, który wystawia Mątwę w Teatrze Cricot” (Degler 2013: 23). Aby uzupełnić naszą wiedzę o chronologii odkrywania dorobku autora Szewców i zweryfikować niektóre narracje i legendy historycznoliterackie, należy przypomnieć powojenne apele Zofii Nałkowskiej o wydanie dzieł zebranych Witkacego, prace magisterskie i publikacje poświęcone formistom, autorstwa historyczek sztuki Anny Miazek, Joanny Szczepińskiej-Tramer i Hanny Morawskiej. Do białych plam w badaniach witkacologicznych należą dotąd okupacyjne badania językoznawcze Antoniny Obrębskiej-Jabłońskiej nad słowotwórstwem w Nienasyceniu i Narkotykach, a także rola Ireny Sławińskiej w popularyzacji dramatów Witkiewicza na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w trakcie stalinowskiej nocy.

查看原文本刊更多论文

1940年至1969年妇女参与确保和推广威特卡西的成就

维特卡西的作品首先受到第二次世界大战的干扰，然后又受到马克思主义审查制度的干扰。Janusz Degler等人的声明多次强化了这一观点，即“在斯大林主义时期，Stanisław Ignacy Witkiewicz在索引上，不允许发表，不允许写。[…]5月，威特卡西在多年缺席和被诅咒后回归，这要归功于坎特，他在克里科特剧院展出了Måtwa”（Degler 2013:23）。为了补充我们对作者谢沃作品发现年表的了解，并验证一些叙事和文学传说，我们应该回顾佐菲娅·纳夫科夫斯卡战后呼吁出版由艺术史学家安娜·米亚泽克、乔安娜·什切平斯卡·特拉默和汉娜·莫拉斯卡撰写的维特卡西的作品集、硕士论文和关于形式主义者的出版物。维特科维奇研究中的亮点包括安东尼娜·奥布斯卡（Antonina ObrÉbska Jabłońska）在《疯狂》（Insatiable）和《麻醉品》（Drucines）中对单词形成的职业语言学研究，以及伊雷娜·斯瓦温斯卡（Irena sł。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊