SURİYELİLER VE ŞANLIURFALILAR ARASINDAKİ KOMŞULUK İLİŞKİLERİ ÜZERİNE NİCEL BİR ARAŞTIRMA

Abstract

Bu çalışma, 2011 yılında Suriye’de meydana gelen iç savaştan dolayı zorunlu göçe maruz kalıp ülkelerini terk eden ve Türkiye’ye sığınan Suriyeliler ile yerel halk arasındaki komşuluk ilişkilerini, Şanlıurfa örneği üzerinden incelemektedir. Böylelikle bu çalışma, Suriyelilerin ve yerel halkın komşuluk ilişkileri üzerinden her iki topluluğun da birbirleriyle nasıl etkileşimde bulunduklarını ve bu anlamda birbirleriyle bir temaslarının olup olmadığını anlamayı amaçlamaktadır. Esasında alan çalışmasına dayan bu araştırmada, veri toplama tekniği olarak anket tekniği kullanılmıştır. Bu kapsamda, Suriyelilerin yoğun olarak yaşadığı, merkez ilçelerden Eyyübiye ve Haliliye’ye bağlı 45 şehirsel mahallede 360’ı Şanlıurfalı ve 360’ı da Suriyeli olmak üzere toplam 720 gönüllü katılımcıya rastgele örneklem yoluyla ve yüz yüze görüşülerek yarı yapılandırılmış anket formu uygulanmıştır. Elde edilen veriler, önce betimleyici, daha sonra ise karşılaştırmalı analize tabi tutularak bir sonuca ulaşılmaya çalışılmıştır. Araştırma neticesinde, her iki topluluk arasındaki komşuluk ilişkilerinin zayıf ve bu anlamda her iki katılımcı topluluk arasında ciddi bir temassızlığın olduğu saptanmıştır. Her iki grubun da birbiriyle olan komşuluk ilişkileri genel olarak kıyaslandığında, Suriyeli katılımcıların Şanlıurfalı katılımcılara nazaran Şanlıurfalı komşularıyla “kısmen daha iyi” ilişkilere sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Şanlıurfalı katılımcıların Suriyeli komşularıyla daha “mesafeli” oldukları, ama buna karşılık Suriyeli katılımcıların ise, Şanlıurfalı komşularıyla daha fazla temas kurmak istedikleri anlaşılmıştır. Dolayısıyla, bu araştırmanın ortaya koyduğu bulgular, sayısal (nicel) olarak, her iki halk arasında yoğun bir iç içe geçiş (nicel temas) olsa da bu durumun komşuluk ilişkileri üzerinden ciddi bir sosyal temas etkisi yaratmadığını göstermektedir.