Egemenlik öncesi İslami Meşrutiyetçilik: 1861 Tunus Anayasası’nın İki Müdafaası

Q3 Arts and Humanities

American Journal of Islam and Society Pub Date : 2024-04-03 DOI:10.35632/ajis.v37i1.3475

Andrew March

{"title":"Egemenlik öncesi İslami Meşrutiyetçilik: 1861 Tunus Anayasası’nın İki Müdafaası","authors":"Andrew March","doi":"10.35632/ajis.v37i1.3475","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Bu makale Tunus’un 1857-1861 yılları arasında anayasa yapım sürecinitetikleyen siyasi ve toplumsal olayları ele almaktadır. Amaç,yirminci yüzyılda halifelik sonrası İslamcı düşünceyle bir karşıtlıkoluşturan İslami modernite için önemli bir dönemi keşfetmektir. Ondokuzuncu yüzyıl İslami anayasal düşüncede görünen başat temalarhem bağlayıcı hem de yol gösterici olan, ancak zorunlu olarak kanunkoymanın münhasır kaynağı olmayan ilahi bir kanunun politiköncesi varlığına güçlü bir vurgu yapan egemen kurucu iktidarın “zayıflaması”anlayışıdır. 1860’lardaki tartışmalar ve daha genel olarakOsmanlı anayasacılığı[2], doğrudan egemenlikçi olmayan bir siyasivizyona yol açmaz. Ancak bunlar kamu yararını, siyasi yargı türlerinive farklı türdeki uzmanlıkların kutsal olmayan bir otorite ile uyumluluğunumerkeze alan sömürge öncesi (ve dolayısıyla bir dereceyekadar savunmacı tavır öncesi) İslami düşüncenin temsilcileridir. Budönem [deki yaklaşım], yirminci yüzyılın hem ilahi hem de popüleregemenlik ideallerinin siyasi hayata dair İslami (ve İslamcı) yaklaşımlarahâkim olmadığı günümüz içinde anlamlı olabilir.","PeriodicalId":34866,"journal":{"name":"American Journal of Islam and Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2024-04-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"American Journal of Islam and Society","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.35632/ajis.v37i1.3475","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"Q3","JCRName":"Arts and Humanities","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

Bu makale Tunus’un 1857-1861 yılları arasında anayasa yapım sürecinitetikleyen siyasi ve toplumsal olayları ele almaktadır. Amaç,yirminci yüzyılda halifelik sonrası İslamcı düşünceyle bir karşıtlıkoluşturan İslami modernite için önemli bir dönemi keşfetmektir. Ondokuzuncu yüzyıl İslami anayasal düşüncede görünen başat temalarhem bağlayıcı hem de yol gösterici olan, ancak zorunlu olarak kanunkoymanın münhasır kaynağı olmayan ilahi bir kanunun politiköncesi varlığına güçlü bir vurgu yapan egemen kurucu iktidarın “zayıflaması”anlayışıdır. 1860’lardaki tartışmalar ve daha genel olarakOsmanlı anayasacılığı[2], doğrudan egemenlikçi olmayan bir siyasivizyona yol açmaz. Ancak bunlar kamu yararını, siyasi yargı türlerinive farklı türdeki uzmanlıkların kutsal olmayan bir otorite ile uyumluluğunumerkeze alan sömürge öncesi (ve dolayısıyla bir dereceyekadar savunmacı tavır öncesi) İslami düşüncenin temsilcileridir. Budönem [deki yaklaşım], yirminci yüzyılın hem ilahi hem de popüleregemenlik ideallerinin siyasi hayata dair İslami (ve İslamcı) yaklaşımlarahâkim olmadığı günümüz içinde anlamlı olabilir.

查看原文本刊更多论文

主权之前的伊斯兰宪政：对 1861 年突尼斯宪法的两种辩护

本文分析了 1857 至 1861 年间引发突尼斯制宪进程的政治和社会事件。其目的是探讨伊斯兰现代性的一个重要时期，与二十世纪哈里发统治后的伊斯兰思想形成对比。十九世纪伊斯兰宪政思想中出现的主导主题是 "削弱 "主权制宪权力，着重强调神法在政治前的存在，它既有约束力又有指导性，但不一定是制定法律的唯一来源。19 世纪 60 年代的辩论以及更广泛意义上的奥斯曼立宪主义[2]并没有直接导致非主权主义的政治愿景。不过，它们代表了前殖民时期（因此在某种程度上也是前防御时期）的伊斯兰思想，其核心是共同利益、政治判断的类型以及不同类型的专业知识与非神圣权威的兼容性。当二十世纪关于神圣主权和人民主权的理想不再主导伊斯兰（和伊斯兰主义）的政治生活方式时，这种早期的方法在今天可能仍然适用。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

American Journal of Islam and Society

CiteScore

0.40

自引率

0.00%

发文量

审稿时长

24 weeks