ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม

Abstract

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: จริยธรรมของผู้นำเป็นหัวใจสำคัญของภาวะผู้นำ เพราะหากผู้นำมีจริยธรรมจะช่วยสร้างให้เกิดและส่งเสริมค่านิยมที่มีจริยธรรมขององค์การด้วย ซึ่งค่านิยมที่ผู้นำสนับสนุนจะส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อค่านิยมขององค์การ และเนื่องจากอิทธิพลของผู้นำดังกล่าว ผู้นำจึงมีบทบาทสำคัญในการสร้างบรรยากาศทางจริยธรรมให้เกิดขึ้นในองค์การของพวกเขาและเป็นแบบอย่างที่ดีในการมีจริยธรรมให้แก่ผู้อื่น ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมและประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม 2) เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม ตามความเห็นของประชาชน เมื่อจำแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคล 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนที่มีภูมิลำเนาอยู่ในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม ที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป จำนวน 388 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย: (1) ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของกำนันผู้ใหญ่บ้าน ในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนันผู้ใหญ่บ้าน ในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (2) ประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม ตามความเห็นของประชาชน แตกต่างกันตามคุณลักษณะส่วนบุคคลด้านตำบลที่อาศัยอยู่ ยกเว้นคุณลักษณะส่วนบุคคลด้านเพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ต่อเดือน (3) ภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมของกำนันผู้ใหญ่บ้าน ด้านการดูแลผู้อื่น (β=.418) ด้านการแนะนำด้านจริยธรรม (β=.377) ด้านความใส่ใจในระยะยาว (β=.270) ด้านความซื่อสัตย์ (β=.225) ด้านความยุติธรรม (β=.192) และด้านการแบ่งปันอำนาจ (β=.124) มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยสามารถร่วมกันทำนายระดับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในเขตอำเภอวังยาง จังหวัดนครพนม ได้ร้อยละ 65.00 (R2Adj=.650) ยกเว้นด้านความชัดเจนในบทบาท สรุปผล: การศึกษาชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความเป็นผู้นำทางจริยธรรมในระดับสูงกับประสิทธิผลของกำนันและผู้ใหญ่บ้าน แม้ว่าประสิทธิภาพในระดับภูมิภาคจะแตกต่างกันไปตามถิ่นที่อยู่ แต่การไม่มีความแตกต่างที่มีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยทางประชากรศาสตร์ บ่งชี้ถึงมาตรฐานความมีประสิทธิผลที่สอดคล้องกัน การระบุคุณสมบัติความเป็นผู้นำทางจริยธรรมที่เฉพาะเจาะจงในฐานะตัวทำนายที่สำคัญ เน้นย้ำถึงบทบาทสำคัญที่เกิดจากคุณลักษณะต่างๆ เช่น การดูแลผู้อื่น การชี้แนะทางจริยธรรม การดูแลระยะยาว ความซื่อสัตย์ ความยุติธรรม และการแบ่งปันอำนาจ สิ่งนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการปลูกฝังมิติทางจริยธรรมเหล่านี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานโดยรวมของผู้นำท้องถิ่นในเขตวังยาง