Nieformalna edukacja dorosłych. Nieostre zakresy, nieuchwytne znaczenia

Abstract

Autor przedstawia w artykule historię formowania się idei i teorii, które były fundamentalne dla wyróżnienia formalnej, pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych. Uwagę koncentruje na edukacji nieformalnej, wskazując na jej różne odmiany, syntetyzując to pod postacią klasyfikacji opartej na dwóch wymiarach: intencjonalności i nieintencjonalności oraz świadomości i nieświadomości nieformalnej edukacji. Z perspektywy 14 lat od opublikowania pierwszej wersji artykułu autor konstatuje, że edukacja nieformalna przestała być kategorią rezydualną, rośnie krytyczny stosunek do jej roli w publicznej polityce lifelong learning, ale jednocześnie podejmuje się liczne próby pomiaru i uznawania efektów edukacji nieformalnej, rozwija się nowy język opisu tej formy uczenia się dorosłych. W prologu postuluje debatę środowisk zainteresowanych edukacją nieformalną na rzecz teoretycznej klaryfikacji, sprzyjającej jej realizacji w praktyce.