R. Mercan, Di̇lara BULUT GÖKTEN, Fatma YÜMÜN KAVAK
{"title":"SİSTEMİK LUPUS ERİTEMATOZUS TANILI HASTALARDA HİPERMOBİLİTE SIKLIĞI VE BU HASTALARIN DEMOGRAFİK, KLİNİK ÖZELLİKLERİ","authors":"R. Mercan, Di̇lara BULUT GÖKTEN, Fatma YÜMÜN KAVAK","doi":"10.48176/esmj.2024.154","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Giriş: Eklem hipermobilitesi, sık görülen bir fiziksel özelliktir.\nBenign eklem hipermobilite sendromu (BEHS) tek başına olabileceği\ngibi, müsküloskeletal ağrı ile birlikte veya kompleks fenotiplerin bir\nparçası olarak görülebilmektedir. Romatizmal hastalıklarda eklem\nlaksiteleri yıllar içerisinde bazı çalışmalarda araştırılmıştır. Lupus\ntanılı hastaların vücut yapılarında görülen değişiklikler konusunda\nliteratürde çalışmalar bulunmaktadır. Beighton skoru, lupus sürecinde\ngörülen manifestasyonlardan etkilenmez ancak bu skorlama lupus\nsemptomlarını da içermektedir. Bu nedenle skorlama ve lupus\narasındaki ilişki kafa karıştırıcı olabilmektedir. Bu çalışmadaki amaç\nromatoloji polikliniğimizde takipli lupus tanılı hastaların hipermobilite\nsıklığını ortaya koymaktır.\nYöntemler: Bu çalışmada, romatoloji polikliniğine 01.04.2023-\n01.10.2023 tarihleri arasında başvurmuş 40 sistemik lupus\neritematozus (SLE) tanılı hastanın dosyaları retrospektif olarak\nincelenmiştir. Retrospektif olarak incelenen dosyalardan, hastaların\nhipermobilitelerini gösteren Beighton skorları kaydedilmiştir.\nBulgular: İncelememiz sonucunda hasta grubumuzun 20’sinin\n(%50) Beighton skorlarının dört ve üzeri olduğunu tespit ettik ve bu\nhastaları hipermobil olarak sınıflandırdık. Hastaları hipermobil olanlar\nve olmayanlar olarak iki gruba ayırıp eklem ağrısı ve artrit yönünden\nbaktığımızda, hipermobil olan yirmi kişinin dokuzunda (%45),\nhipermobil olmayan yirmi kişinin dördünde (%20) müsküloskeletal\nşikayet tespit ettik.\nSonuç: Sonuç olarak, hipermobilite spektrum bozuklukları, ciddi\nmüsküloskeletal ağrıya neden olabilmektedir. Bu durum ise sistemik\nlupus eritematozus seyrinde hastalığın oluşturduğu artralji, müsküler\nağrı veya artritle karışabilmektedir. Bu durum ise klinisyenlerce\nhastalığın remisyona girmemesi olarak algılanabilir ve immünsüpresif\ntedavi verilmesi veya tedavide basamak artırılmasıyla sonuçlanabilir.\nBu nedenle lupus seyrinde eşlik edebilen hipermobilitenin ayrıntılı\nşekilde incelenmesi gerekmektedir.\nAnahtar Kelimeler: Beighton skoru, hipermobilite, sistemik lupus\neritematozus","PeriodicalId":348820,"journal":{"name":"Eskisehir Medical Journal, Eskisehir City Hospital","volume":"107 21","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2024-03-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Eskisehir Medical Journal, Eskisehir City Hospital","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.48176/esmj.2024.154","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Giriş: Eklem hipermobilitesi, sık görülen bir fiziksel özelliktir.
Benign eklem hipermobilite sendromu (BEHS) tek başına olabileceği
gibi, müsküloskeletal ağrı ile birlikte veya kompleks fenotiplerin bir
parçası olarak görülebilmektedir. Romatizmal hastalıklarda eklem
laksiteleri yıllar içerisinde bazı çalışmalarda araştırılmıştır. Lupus
tanılı hastaların vücut yapılarında görülen değişiklikler konusunda
literatürde çalışmalar bulunmaktadır. Beighton skoru, lupus sürecinde
görülen manifestasyonlardan etkilenmez ancak bu skorlama lupus
semptomlarını da içermektedir. Bu nedenle skorlama ve lupus
arasındaki ilişki kafa karıştırıcı olabilmektedir. Bu çalışmadaki amaç
romatoloji polikliniğimizde takipli lupus tanılı hastaların hipermobilite
sıklığını ortaya koymaktır.
Yöntemler: Bu çalışmada, romatoloji polikliniğine 01.04.2023-
01.10.2023 tarihleri arasında başvurmuş 40 sistemik lupus
eritematozus (SLE) tanılı hastanın dosyaları retrospektif olarak
incelenmiştir. Retrospektif olarak incelenen dosyalardan, hastaların
hipermobilitelerini gösteren Beighton skorları kaydedilmiştir.
Bulgular: İncelememiz sonucunda hasta grubumuzun 20’sinin
(%50) Beighton skorlarının dört ve üzeri olduğunu tespit ettik ve bu
hastaları hipermobil olarak sınıflandırdık. Hastaları hipermobil olanlar
ve olmayanlar olarak iki gruba ayırıp eklem ağrısı ve artrit yönünden
baktığımızda, hipermobil olan yirmi kişinin dokuzunda (%45),
hipermobil olmayan yirmi kişinin dördünde (%20) müsküloskeletal
şikayet tespit ettik.
Sonuç: Sonuç olarak, hipermobilite spektrum bozuklukları, ciddi
müsküloskeletal ağrıya neden olabilmektedir. Bu durum ise sistemik
lupus eritematozus seyrinde hastalığın oluşturduğu artralji, müsküler
ağrı veya artritle karışabilmektedir. Bu durum ise klinisyenlerce
hastalığın remisyona girmemesi olarak algılanabilir ve immünsüpresif
tedavi verilmesi veya tedavide basamak artırılmasıyla sonuçlanabilir.
Bu nedenle lupus seyrinde eşlik edebilen hipermobilitenin ayrıntılı
şekilde incelenmesi gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Beighton skoru, hipermobilite, sistemik lupus
eritematozus