Η διασύνδεση και συνεργασία των φορέων που ασχολούνται με τους θεσμούς της αναδοχής και της τεκνοθεσίας στην Περιφέρεια Κρήτης

Abstract

Η οικονομική κρίση αλλά και η πανδημία του COVID-19 έφεραν στην επιφάνεια ένα διαχρονικό ζήτημα, αυτό της παιδικής παραμέλησης και κακοποίησης. Τα τελευταία χρόνια αν και γίνεται προσπάθεια εκσυγχρονισμού της παιδικής προστασίας σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου με σημαντικές νομικές βελτιώσεις για την αποδοτικότερη προστασία των παιδιών, η Ελλάδα έχει ακόμη πολλά βήματα για να επιτύχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο προστασίας (European Union Agency for Fundamental Rights-FRA, 2015). Η παρούσα μελέτη έγινε με αφορμή την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου στην Ελλάδα στον τομέα της παιδικής προστασίας και ο σκοπός της είναι η διερεύνηση της διασύνδεσης των φορέων που ασχολούνται με ζητήματα αναδοχής - τεκνοθεσίας  στην Περιφέρεια της Κρήτης. Τα αποτελέσματα της μελέτης αναδεικνύουν τις εκσυγχρονιστικές αλλαγές, που έφερε ο νόμος στον τομέα της παιδικής προστασίας πάνω στα θέματα εκπαίδευσης υποψηφίων, τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας και κατά συνέπεια τη μείωση του χρόνου διαδικασίας, την καθιέρωση για πρώτη φορά της επαγγελματικής αναδοχής καθώς και την υποχρεωτική χαρτογράφηση των παιδιών στις δομές φιλοξενίας. Στον αντίποδα υπήρχαν κι αρκετές αδυναμίες, που σχετίζονται με ελλείψεις καίριων ειδικοτήτων και προσωπικού στις δομές, υπό-χρηματοδότηση, έλλειψη ενός ενιαίου πλαισίου λειτουργίας καθώς και έλλειψη εκτενούς επιμόρφωσης πάνω σε θέματα διαδικασίας των επαγγελματιών που εργάζονται στο πεδίο. Συμπερασματικά κρίνεται παραπάνω από επιτακτική η ανάγκη παρέμβασης των κοινωνικών υπηρεσιών, με σκοπό τον περιορισμό των επιπτώσεων των καταστάσεων κρίσης και την επιδίωξη διασφάλισης της προστασίας των παιδιών που βρίσκονται σε κίνδυνο.