ORYANTALİST LİTERATÜRDE İSLÂMÎ RİVAYETLERİN ‘KURGUSALLIĞI’ MESELESİ

IF 0.2 0 RELIGION

Dinbilimleri Akademik Arastirma Dergisi-Journal of Academic Research in Religious Sciences Pub Date : 2023-09-30 DOI:10.33415/daad.1308926

Fatma YÜKSEL ÇAMUR

{"title":"ORYANTALİST LİTERATÜRDE İSLÂMÎ RİVAYETLERİN ‘KURGUSALLIĞI’ MESELESİ","authors":"Fatma YÜKSEL ÇAMUR","doi":"10.33415/daad.1308926","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"İslâm kültüründe isnad sistemi ile rivayet, söz ve yazı vasıtasıyla bilginin nesilden nesle aktarılma ortamıdır. Öncelikleri ve sıhhat kriterleri farklı olsa da hadis, siyer ve tarih rivayetleri geçmişten haber verme yönüyle ortaktır. Aktarım süreçlerinde rivayetin yeniden tahkiye edilmesi sebebiyle olay anlatımlarında edebî üslup, detaylı ve abartılı tasvirler veya tarihî vakıayla uyumsuzluk görülebilir. Bu durumu yansıtan örnekler, oryantalist literatürde İslâmî rivayetleri edebî kurgu gibi ele alan bir dizi çalışmaya konu olmuştur. Rivayetlerde ‘muhtevanın gerçek dışılığının üsluptan anlaşılabileceği’ne dair araştırmalar teması 20. yüzyılın başlarında tarihsel eleştiri yöntemleri çerçevesinde yürütülürken, 60’lı yıllarda motif-tema kavramları, 90’lardan itibaren ise kurgu kavramı çerçevesinde ele alınmıştır. Bu makalede, bu temanın oryantalist literatürde isnad zinciri benzeri bir devamlılıkla nasıl geliştiği incelenmiştir. İslâmî rivayetleri kurgu/sallık çerçevesinde ele almanın gerek kavramın muhtevası gerekse hadis, siyer ve tarih literatürünün mahiyeti açısından uygun olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":41749,"journal":{"name":"Dinbilimleri Akademik Arastirma Dergisi-Journal of Academic Research in Religious Sciences","volume":"138 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.2000,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Dinbilimleri Akademik Arastirma Dergisi-Journal of Academic Research in Religious Sciences","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.33415/daad.1308926","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"0","JCRName":"RELIGION","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

İslâm kültüründe isnad sistemi ile rivayet, söz ve yazı vasıtasıyla bilginin nesilden nesle aktarılma ortamıdır. Öncelikleri ve sıhhat kriterleri farklı olsa da hadis, siyer ve tarih rivayetleri geçmişten haber verme yönüyle ortaktır. Aktarım süreçlerinde rivayetin yeniden tahkiye edilmesi sebebiyle olay anlatımlarında edebî üslup, detaylı ve abartılı tasvirler veya tarihî vakıayla uyumsuzluk görülebilir. Bu durumu yansıtan örnekler, oryantalist literatürde İslâmî rivayetleri edebî kurgu gibi ele alan bir dizi çalışmaya konu olmuştur. Rivayetlerde ‘muhtevanın gerçek dışılığının üsluptan anlaşılabileceği’ne dair araştırmalar teması 20. yüzyılın başlarında tarihsel eleştiri yöntemleri çerçevesinde yürütülürken, 60’lı yıllarda motif-tema kavramları, 90’lardan itibaren ise kurgu kavramı çerçevesinde ele alınmıştır. Bu makalede, bu temanın oryantalist literatürde isnad zinciri benzeri bir devamlılıkla nasıl geliştiği incelenmiştir. İslâmî rivayetleri kurgu/sallık çerçevesinde ele almanın gerek kavramın muhtevası gerekse hadis, siyer ve tarih literatürünün mahiyeti açısından uygun olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

查看原文本刊更多论文

东方文学中伊斯兰叙事的 "虚构性 "问题

在伊斯兰文化中，带有伊斯纳德系统的传述是通过文字和笔墨代代相传信息的媒介。虽然它们的重点和真实性标准各不相同，但圣训、西雅尔和历史叙事在介绍过去方面是共同的。由于在传播过程中对叙述进行了重新分析，因此在事件叙述中会出现文学风格、详细夸张的描述或与历史事实不符的情况。反映这种情况的例子已成为东方学文献中许多将伊斯兰叙述视为文学虚构的研究的主题。关于叙事中 "内容的不真实性可以从文体中得到理解 "这一主题的研究，在 20 世纪初是在历史批评方法的框架内进行的，而在 60 年代则是在主题概念的框架内进行的，90 年代以来则是在虚构概念的框架内进行的。本文分析了这一主题如何在东方学文献中以类似于伊萨德链的连续性发展。文章的结论是，在虚构/故事的框架内处理伊斯兰教的叙述，无论从概念的内容还是从圣训、西雅尔和历史文献的性质来看，都是不恰当的。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Dinbilimleri Akademik Arastirma Dergisi-Journal of Academic Research in Religious Sciences RELIGION-

自引率

0.00%

发文量