Radosław Jaworowki, Krzysztof Bojakowski, Paulina Kołomańska, Piotr Andziak, Jakub Szczerbiński
{"title":"Tętniak tętnicy podkolanowej","authors":"Radosław Jaworowki, Krzysztof Bojakowski, Paulina Kołomańska, Piotr Andziak, Jakub Szczerbiński","doi":"10.36553/wm.145","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Tętniak tętnicy podkolanowej są najczęstszym tętniakiem tętnic obwodowych i występują znacząco częściej u mężczyzn niż u kobiet. Tętniaki t. podkolanowej często współwystępują z innymi patologiami naczyniowymi - najczęściej tętniakami o innym umiejscowieniu. Najczęstszą etiopatogenezą tętniaków t. podkolanowej jest miażdżyca, znacznie rzadziej spowodowane są chorobami tkanki łącznej (zespół Marfana, choroba Becketa) lub zakażeniem. Niepowikłane tętniaki t. podkolanowej często są bezobjawowe, jedynie tętniaki o dużej średnicy mogą być wyczuwalne jako tętniący guz w dole podkolanowym. Istotnym problemem są powikłania tętniaka tętnicy podkolanowej – najczęściej zakrzepica tętnicy podkolanowej lub zator obwodowy powodujące niedokrwienie lub ucisk na przylegające struktury (żyła podkolanowa, nerw piszczelowy),natomiast pęknięcie tętniaka występuje bardzo rzadko. Leczenie tętniaków tętnicy podkolanowej obejmuje wewnątrznaczyniowe wszczepienie stentu krytego oraz otwarte rekonstrukcje z wykorzystaniem protezy naczyniowej z tworzywa sztucznego lub własnego naczynia chorego. Sposób leczenia operacyjnego zależy od wielu czynników - średnicy i długości tętniaka, zagięcia szyi, obecność skrzepliny, ucisku na przylegające struktury, drożności tętnic podudzia i dobierany jest indywidualnie. Wyniki planowych operacji tętniaków t. podkolanowych zależne są od konfiguracji anatomicznej tętniaka, współistniejących patologii naczyniowych, są dobre i zależą od konfiguracji anatomicznej tętniaka, współistniejących patologii naczyniowych. Jednak ryzyko amputacji kończyny w przypadków tętniaków powodujących ostre niedokrwienie jest znaczne i sięga 20%.","PeriodicalId":500598,"journal":{"name":"Wiedza Medyczna","volume":"32 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-02-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Wiedza Medyczna","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.36553/wm.145","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Tętniak tętnicy podkolanowej są najczęstszym tętniakiem tętnic obwodowych i występują znacząco częściej u mężczyzn niż u kobiet. Tętniaki t. podkolanowej często współwystępują z innymi patologiami naczyniowymi - najczęściej tętniakami o innym umiejscowieniu. Najczęstszą etiopatogenezą tętniaków t. podkolanowej jest miażdżyca, znacznie rzadziej spowodowane są chorobami tkanki łącznej (zespół Marfana, choroba Becketa) lub zakażeniem. Niepowikłane tętniaki t. podkolanowej często są bezobjawowe, jedynie tętniaki o dużej średnicy mogą być wyczuwalne jako tętniący guz w dole podkolanowym. Istotnym problemem są powikłania tętniaka tętnicy podkolanowej – najczęściej zakrzepica tętnicy podkolanowej lub zator obwodowy powodujące niedokrwienie lub ucisk na przylegające struktury (żyła podkolanowa, nerw piszczelowy),natomiast pęknięcie tętniaka występuje bardzo rzadko. Leczenie tętniaków tętnicy podkolanowej obejmuje wewnątrznaczyniowe wszczepienie stentu krytego oraz otwarte rekonstrukcje z wykorzystaniem protezy naczyniowej z tworzywa sztucznego lub własnego naczynia chorego. Sposób leczenia operacyjnego zależy od wielu czynników - średnicy i długości tętniaka, zagięcia szyi, obecność skrzepliny, ucisku na przylegające struktury, drożności tętnic podudzia i dobierany jest indywidualnie. Wyniki planowych operacji tętniaków t. podkolanowych zależne są od konfiguracji anatomicznej tętniaka, współistniejących patologii naczyniowych, są dobre i zależą od konfiguracji anatomicznej tętniaka, współistniejących patologii naczyniowych. Jednak ryzyko amputacji kończyny w przypadków tętniaków powodujących ostre niedokrwienie jest znaczne i sięga 20%.