{"title":"God’s “Inspired and Inspiring” Word in Acts 1:15–26","authors":"Paweł Podeszwa","doi":"10.12775/bpth.2023.017","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Słowo Boże „natchnione i inspirujące” w Dz 1,15–26 Dokument Papieskiej Komisji Biblijnej „Natchnienie i prawda Pisma Świętego”, wydany w 2014 roku, wspomina o „natchnionym i inspirującym” (ispirato e ispirante) charakterze tekstów biblijnych. Użyte wyrażenie jednoznacznie wskazuje, że inspirujący charakter Biblii pozostaje istotnym efektem jej natchnienia. Tematem artykułu jest zilustrowanie powyższej prawdy w świetle opowiadania o uzupełnieniu grona Dwunastu po zdradzie Judasza (Dz 1,15–26). Znajdujące się tam dwa odniesienia skrypturystyczne do starotestamentowej Księgi Psalmów (69,26 oraz 109,8) oraz sposób ich odczytania zaproponowany przez Łukasza, doskonale ilustrują prawdę nie tylko o natchnieniu słowa Bożego, ale także o jego inspirującym charakterze, którego nie należy ograniczać wyłącznie do inspiracji twórczej czy historii oddziaływania tekstu. Duch Święty mówi do Kościoła i przez Kościół. Wspólnota otwarta na obecność Ducha i Jego moc, słucha i przyjmuje słowo Boże, a także interpretację, aktualizującą je jako słowo prawdziwe, to znaczy odpowiadające adekwatnie intencji Boga, który je wypowiedział do człowieka, zawierające dynamiczną treść, w pełni koherentną z wymaganiami Boga i aspiracjami człowieka, niosące całą nowość Chrystusa i będące zdolnymi do komunikowanie jej wierzącym. W ten sposób słowo Boże „tchnie Duchem”, dzięki czemu wspólnota poznaje wolę Boga oraz angażuje się w jej wypełnienie z miłością.","PeriodicalId":37181,"journal":{"name":"Biblica et Patristica Thoruniensia","volume":"12 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Biblica et Patristica Thoruniensia","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.12775/bpth.2023.017","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Słowo Boże „natchnione i inspirujące” w Dz 1,15–26 Dokument Papieskiej Komisji Biblijnej „Natchnienie i prawda Pisma Świętego”, wydany w 2014 roku, wspomina o „natchnionym i inspirującym” (ispirato e ispirante) charakterze tekstów biblijnych. Użyte wyrażenie jednoznacznie wskazuje, że inspirujący charakter Biblii pozostaje istotnym efektem jej natchnienia. Tematem artykułu jest zilustrowanie powyższej prawdy w świetle opowiadania o uzupełnieniu grona Dwunastu po zdradzie Judasza (Dz 1,15–26). Znajdujące się tam dwa odniesienia skrypturystyczne do starotestamentowej Księgi Psalmów (69,26 oraz 109,8) oraz sposób ich odczytania zaproponowany przez Łukasza, doskonale ilustrują prawdę nie tylko o natchnieniu słowa Bożego, ale także o jego inspirującym charakterze, którego nie należy ograniczać wyłącznie do inspiracji twórczej czy historii oddziaływania tekstu. Duch Święty mówi do Kościoła i przez Kościół. Wspólnota otwarta na obecność Ducha i Jego moc, słucha i przyjmuje słowo Boże, a także interpretację, aktualizującą je jako słowo prawdziwe, to znaczy odpowiadające adekwatnie intencji Boga, który je wypowiedział do człowieka, zawierające dynamiczną treść, w pełni koherentną z wymaganiami Boga i aspiracjami człowieka, niosące całą nowość Chrystusa i będące zdolnymi do komunikowanie jej wierzącym. W ten sposób słowo Boże „tchnie Duchem”, dzięki czemu wspólnota poznaje wolę Boga oraz angażuje się w jej wypełnienie z miłością.