Factors Determining the Attitude Towards Infidelity in Romantic Relationships: The Role of Parental Infidelity Experience, Attachment Style, and Relationship Satisfaction

Abstract

datma evliliklerin sona ermesinin en yaygın nedeni olarak öne çıkmaktadır. Yaygınlık çalışmaları da bu konunun ilişki dinamikleri ve buna bağlı kişisel ve ilişkisel psikoterapi çalışmaları için konunun araştırmalısının önemini öne çıkarmaktadır. Bu çalışmada kişilerin romantik ilişkilerinde gösterdikleri aldatmaya yönelik tutumlarını etkileyen (yaş, cinsiyet, eğitim durumu, ilişki durumu, çocuk sahibi olma, ebeveyn aldatması yaşantısı, bağlanma örüntüsü ve ilişki doyumu) çeşitli faktörlerin etkisini incelemek amaçlanmıştır. Buna göre, 18-65 yaş arasında, en az 6 aydır romantik bir ilişki içinde olan 751 katılımcıdan aldatmaya ilişkin çeşitli demografik soruları içeren form, Yakın İlişkilerde Yaşantılar II Ölçeği, İlişki Doyumu Alt Ölçeği ve Aldatmaya Yönelik Tutum Ölçeği aracılığıyla veriler alınmıştır. Yapılan regresyon analizi ve düzenleyicilik analizi sonuçlarına göre, daha genç yaşın, çocuk sahibi olmanın, daha resmi bir ilişkide olmanın aldatmaya yönelik olarak daha negatif tutumları beraberinde getirdiği görülmüştür. Cinsiyet, ilişki süresi ve eğitim durumunun ise anlamlı bir etkisi görülmemiştir. Bağlanma biçimlerinden kaçıngan bağlanmanın ve ebeveyn aldatması deneyiminin yine bu tutumu arttırdığı görülmüştür. Son olarak kişilerin ilişkiden aldıkları doyum, daha öncesindeki ilgili tüm değişkenler kontrol edildiğinde dahi aldatmaya yönelik tutumların önemli bir yordayıcısı olarak belirmiştir. Düzenleyicilik analizleri ise, bağlanma boyutları, ilişki doyumu ile aldatma tutumu arasında ebeveyn aldatmasının düzenleyici etkisi olmadığını göstermiştir. Bulgular alanyazın ışığında değerlendirilmiştir.