A’RAF SÛRESİ 189 VE 190. AYETLERİN MEALİNİ YENİDEN DÜŞÜNME

Abstract

Yuce Allah, Kur’an-i Kerim’de muhatabin zihnini mesgul edecek hususlara dair gerekli sekillerde bilgilendirmeler yapmistir. Ozellikle kâinatin ve onun seckin varligi olan insanin yaratilisi hakkinda cesitli ayetlerde geregi vechile malumat vermis ve yaratilis gerceginin arka planinda yer alan varligina ve âlemlerin yegâne sahibi olduguna dikkat cekmistir. Hatta bu meseleye, imani bir boyut kazandirmak suretiyle uzerinde durmus ve mutlak hâkimiyetini hicbir varlikla paylasmayacagini israrla belirtmistir. Bu baglamda ilk insanin yeryuzunde hayata baslamasi ve daha sonra ondan butun insanlarin turemesinden bahsedilmistir. Akabinde biyolojik yonden cogalma esnasinda sebep-sonuc iliskisinden hareketle sirke bulasilmamasi icin A’raf suresi 189 ve 190. ayetlerde gerekli sekilde uyari yapilmistir. Ne yazik ki, yapilan bu ikazin boyut ve buutlarini anlamak icin yapilan meal ve tefsir calismalarina Israiliyyatin katilmasi ile daha da karmasik bir hâle gelmistir. Boylece ilk insan ve ilk peygamber Hz. Âdem’in, yeryuzunde Allah’a sirk kosan ilk kisi olup olmadigi tartisilir olmustur. Yapilan bu calisma, soz konusu ayette bahsedilen sirk hususunun Hz. Âdem’in zurriyetine yonelik oldugu ve boyle bir duruma dusulmemesi icin gerekli uyarinin yapildigi anlayisi uzerine temellendirilmistir. Kur’an-i Kerim’in butunlugu ve adi gecen ayetlerin baglami da buna mumkun kilmistir.