Restorativni performans i resocijalizacija osuđenih lica

Abstract

Polazeći od dosadašnje uspešne primene umetnosti (pozorišta, književnosti, slikarstva) u cilju resocijalizacije i socijalne reintegracije osuđenih lica, autorke kao predmet rada razmatraju uvođenje, kako u teoriju tako i u praksu, pojma restorativnog performansa kao inovativnog pristupa u radu sa prestupnicima. Nakon analiziranja pojma i karakteristika restorativnog procesa sa jedne i performansa (sa fokusom na pozorišni performans) sa druge strane, autorke izdvajaju ključne dodirne tačke ova dva procesa i izvode definiciju restorativnog performansa. Potom, autorke predstavljaju primere uspešne primene ovog metoda rada sa osuđenim licima u Srbiji, analizirajući na osnovu prethodno sprovedenog kvalitativnog istraživanja, ključne restorativne elemente koji u njima dolaze do izražaja, kao bitne faktore suzbijanja recidiva. Kao osnovni cilj ovog rada, autorke se zalažu za širu primenu restorativnog performansa i njegovo uvođenje u redovne programe tretmana u ustanovama za izvršenje krivičnih sankcija, uz angažovanje svih zainteresovanih strana i podršku zajednice.