Taal, macht en identiteitspolitiek: een kritische blik op Gijs van Oenen's 'Culturele veldslagen'

Abstract

Emancipatie is goed, identiteitspolitiek is fout, zo luidt de strekking van het recente boek van politiek filosoof Gijs van Oenen, getiteld Culturele veldslagen: Filosofie van de culture wars. Kritiek op identiteitspolitiek - vooral die in de woke vorm – is vandaag de dag niks bijzonders. Ook de analyse van Van Oenen dat er net zo goed een identiteitspolitiek van rechts als van links bestaat is niet nieuw, evenmin als zijn ‘oplossing’ namelijk liberalisme en de rechtsstaat – beide treffen we bijvoorbeeld aan bij Anthony Appiah’s The Lies That Bind: Rethinking Identity (2019). Nieuw is wel dat Van Oenen - die zich als links intellectueel afficheert – hierbij etiketten gebruikt die momenteel gangbaar zijn in de hoek van alt right. De termen ‘cultuurmarxisme’ en ‘culture wars’ - zie de titel van zijn boek - worden door hem als neutraal gepresenteerd, maar het is de vraag wat hij daarmee binnen haalt.