Well Of The Wisdom Or The Proverbs Of Solomon

Abstract

«Ի սկզբանե էր բանն...» արտահայտության լեզվական քննության հարցը առանցքային նշանակություն ունի որպես գրականության բնագրաստեղծ նախահիմք ։ Նրա լեզվական նախահիմքով է պայմանավորված «բանի » բնագրաստեղծ էներգիան, որի հաղորդակցական ոլորտում թաքնված է երկխոսական էվոլյուցիան ։ Բանը, լեզվական արտահայտության ձգտելով, իբրև լեզվական նշան, պահպանում է ծագման նախասկզբի մետաֆիզիկական իմաստը ։ Ուստի Աստվածաշնչի առանձին գրքերը, մասնավորապես Ժողովողի («Բանք Ժողովողի ») գիրքը ևս, գրավոր իր արտահայտությամբ, կարելի է անվանել նախաբնագիր, որ արտահայտության և ձևի միասնության ձգտելով` պահպանում է ծագման նախահիմքի իմաստը, շարժումը և նշանակությունը ։ Вопрос о лингвистической экспертизе выражения «В начале было Слово…» имеет ключевое значение как исходная основа литературы. Этой языковой исходной основой обусловлено рукописи-созидательная энергия «слова», в чьей коммуникативной сфере лежит диалогическая эволюция. Речь, стремясь к языковому самовыражению, как языкавой знак, сохраняет метафизический смысл начала происхождения. Поэтому отдельные книги Библии, особенно Книга Екклесиаста, тоже, своим письменным выражением, можно назвать прототипом, что, стремясь к единству выражения и формы, сохраняет смысл, движение и значение исходной основы. This paper examines the biblical book “Proverbs of the Preacher” as a distinguished predecessor of the manuscript, which is elucidated from the perspective of the transformation of the writing, embodying meaning in symbols. Speech, our method of analysis is grounded on an interpretative basis, which includes such an “interpretive frame”, according to which the roots of speech induce unity of oral and written speech through deconstruction.