{"title":"ՏՐԻՆԻՏԱՐ ՄՈՏԵՑՄԱՆ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ԺԱՄԱՆԱԿԱԿԻՑ ՀՈԳԵԹԵՐԱՊԵՎՏԻԿ ՈՐՈՇ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՈՒՄ (ՏՐԱՆՍՑԵՆԴԵՆՏԱԼ ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՏԵՔՍՏՈՒՄ)","authors":"Գոռ Եսայան","doi":"10.46991/sbmp/2023.6.1.068","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Տրինիտար սկզբունքը հանդիսանում է տրանսցենդենտալ հոգեբանության հիմնարար սկզբունքներից մեկը` մարմնավորելով այդ մոտեցման կառուցվածքային և գործառութային առանձնահատկությունները: «Ինչ-որ բանում» «Ոչինչի» դրսևորումների վերլուծության հիման վրա իրականացվել է հոգեկան գործընթացում անիզոտրոպ տարրերից (դիադայից) բացի երրորդ բաղադրիչ մասի անհրաժեշտության հաստատման փորձը, առանց որի անհնար է պատկերացնել ընկալման ծագման գործընթացը (ինչպես նաև հոգեկան ցանկացած գործընթացի): Այդ կերպ լրացվել է անիզոտրոպ հարաբերությունների ստեղծման տրանսցենդենտալ սկզբունքը: Այդ տրիադայում կարևոր դեր է խաղում հոմոգենությունը, որում ներառված են երկու անիզոտրոպ հարաբերությունները: \n Հոգեկանի կառուցվածքը և գործընթացները նկարագրելիս հոգեթերապևտիկ շատ տեսություններ հետևում են տրինիտար սկզբունքին, մասնավորապես` բիհեվիորիզմը, որում հեղինակը (Բ. Սկիներ) գտնում էր, որ մարդու վարքը հասկանալու և շտկելու համար բավարար է գործ ունենալ (աշխատել) միմյանց նկատմամբ անիզոտրոպ հարաբերությունների հետ (ազդակ-հակազդում), անտեսելով նրանց միջև գոյություն ունեցող երրորդ բաղկացուցիչ մասը («սև արկղ»): Սակայն, ինչպես ցույց տվեց հոգեբանության զարգացման պատմությունը, վարքի դուալ մոդելին փոխարինած տրինիտար մոդելը, որը հաշվի էր առնում «սև արկղում» առկա բովանդակությունը, նշանակալիորեն մեծացրեց մարդու վարքի նկարագրության հնարավորությունները, դրա շտկումը և մեկնաբանությունները: Է. Բերնի տրանսակցիոն վերլուծությունը բնորոշվում է երեք էգո-վիճակների առկայությամբ. Ծնող, Երեխա և Մեծահասակ: Ամեն էգո-վիճակ իրենից ներկայացնում է մտածողության, զգացումների և վարքի առանձնահատուկ պատերն: Անալիտիկ հոգեբանությունում Կ.Գ. Յունգը պնդում է, որ հոգեկանը բաղկացած է երեք առանձին, սակայն միմյանց հետ փոխգործակցող կառուցվածքներից. Էգոյից, Անհատական անգիտակցականից և Կոլեկտիվ անգիտակցականից: Հոգեվերլուծությունում Զ. Ֆրեյդը սկզբից կիրառում էր անձի տոպոգրոֆիկ մոդելը: Համաձայն այդ մոդելի, հոգեկան կյանքում կարելի է առանձնացնել երեք մակարդակներ. Գիտակցական, Ենթագիտակցական և Անգիտակցական: 1920թ. սկսած Զ. Ֆրեյդը վերանայեց հոգեկան կյանքի իր տոպոգրոֆիկ մոդելը և անձի անատոմիայում ներմուծեց երեք հիմնական կառուցվածքները. Այն (Իդ), Ես (Էգո) և Գեր-Ես (Գեր-Էգո): Անձի բերված տրինիտար մոդելը իրենից ներկայացնում է արդյունավետ «գործող» համակարգ, ինչի շնորհիվ հնարավոր է լինում կարգավորել մարդու էմոցիաները և վարքը: ","PeriodicalId":441121,"journal":{"name":"Modern Psychology","volume":"379 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-05-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Modern Psychology","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.46991/sbmp/2023.6.1.068","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Տրինիտար սկզբունքը հանդիսանում է տրանսցենդենտալ հոգեբանության հիմնարար սկզբունքներից մեկը` մարմնավորելով այդ մոտեցման կառուցվածքային և գործառութային առանձնահատկությունները: «Ինչ-որ բանում» «Ոչինչի» դրսևորումների վերլուծության հիման վրա իրականացվել է հոգեկան գործընթացում անիզոտրոպ տարրերից (դիադայից) բացի երրորդ բաղադրիչ մասի անհրաժեշտության հաստատման փորձը, առանց որի անհնար է պատկերացնել ընկալման ծագման գործընթացը (ինչպես նաև հոգեկան ցանկացած գործընթացի): Այդ կերպ լրացվել է անիզոտրոպ հարաբերությունների ստեղծման տրանսցենդենտալ սկզբունքը: Այդ տրիադայում կարևոր դեր է խաղում հոմոգենությունը, որում ներառված են երկու անիզոտրոպ հարաբերությունները:
Հոգեկանի կառուցվածքը և գործընթացները նկարագրելիս հոգեթերապևտիկ շատ տեսություններ հետևում են տրինիտար սկզբունքին, մասնավորապես` բիհեվիորիզմը, որում հեղինակը (Բ. Սկիներ) գտնում էր, որ մարդու վարքը հասկանալու և շտկելու համար բավարար է գործ ունենալ (աշխատել) միմյանց նկատմամբ անիզոտրոպ հարաբերությունների հետ (ազդակ-հակազդում), անտեսելով նրանց միջև գոյություն ունեցող երրորդ բաղկացուցիչ մասը («սև արկղ»): Սակայն, ինչպես ցույց տվեց հոգեբանության զարգացման պատմությունը, վարքի դուալ մոդելին փոխարինած տրինիտար մոդելը, որը հաշվի էր առնում «սև արկղում» առկա բովանդակությունը, նշանակալիորեն մեծացրեց մարդու վարքի նկարագրության հնարավորությունները, դրա շտկումը և մեկնաբանությունները: Է. Բերնի տրանսակցիոն վերլուծությունը բնորոշվում է երեք էգո-վիճակների առկայությամբ. Ծնող, Երեխա և Մեծահասակ: Ամեն էգո-վիճակ իրենից ներկայացնում է մտածողության, զգացումների և վարքի առանձնահատուկ պատերն: Անալիտիկ հոգեբանությունում Կ.Գ. Յունգը պնդում է, որ հոգեկանը բաղկացած է երեք առանձին, սակայն միմյանց հետ փոխգործակցող կառուցվածքներից. Էգոյից, Անհատական անգիտակցականից և Կոլեկտիվ անգիտակցականից: Հոգեվերլուծությունում Զ. Ֆրեյդը սկզբից կիրառում էր անձի տոպոգրոֆիկ մոդելը: Համաձայն այդ մոդելի, հոգեկան կյանքում կարելի է առանձնացնել երեք մակարդակներ. Գիտակցական, Ենթագիտակցական և Անգիտակցական: 1920թ. սկսած Զ. Ֆրեյդը վերանայեց հոգեկան կյանքի իր տոպոգրոֆիկ մոդելը և անձի անատոմիայում ներմուծեց երեք հիմնական կառուցվածքները. Այն (Իդ), Ես (Էգո) և Գեր-Ես (Գեր-Էգո): Անձի բերված տրինիտար մոդելը իրենից ներկայացնում է արդյունավետ «գործող» համակարգ, ինչի շնորհիվ հնարավոր է լինում կարգավորել մարդու էմոցիաները և վարքը:
Տրինիտար սկզբունքը հանդիսանում է տրանսցենդենտալ հոգեբանության հիմնարար սկզբունքներից մեկը` մարմնավորելով այդ մոտեցման կառուցվածքային և գործառութային առանձնահատկությունները:"Ինչ-որ բանում" "Ոչինչի" դրսևորումների վերլուծության հիման վրա իրականացվել է հոգեկան գործընթացում անիզոտրոպ տարրերից (դիադայից) բացի երրորդ բաղադրիչ մասի անհրաժեշտության հաստատման փորձը փորձը,առանց որի անհնար է պաատկերացնել ընկալման ծագման գործընթացը (ինչպեսն աևհոգկեան ցանկացած գործըթնացի):Այդ կերպ լրացվել է անիզոտրոպ հարաբերությունների ստեղծման տրանսցենդենտալ սկզբունքը: Այդ տրիադայում կարևոր դեր է խաղում հոմոգենությունը, որում ներառված են երկու անիզոտրոպ հարաբերությունները: Հոգեկանի կառուցվածքը և գործընթացները նկարագրելիս հոգեթերապևտիկ շատ տեսություններ հետևում են տրինիտար սկզբունքին, մասնավորապես` բիհեվիորիզմը, որում հեղինակը (Բ.Սկիներ) գտնում էր, որ մարդու վարքը հասկանալու և շտկելու համար բավարար է գործ ունենալ (աշխատել) միմյանց նկատմամբ անիզոտրոպ հարաբերությունների հետ (ազդակ-հակազդում),նատեսելովնրանց միջև գոյություն ունեցող երորդբաղկացուցիչ մասը("սև ակրղ"):որը հաշվի էր առնում "սև արկղում" առկա բովանդակությունը, նշանակալիորեն մեծացրեց մարդու վարքի նկարագրության հնարավորությունները, դրա շտկումը և մեկնաբանությունները:Է.Բերնիտրանսակցիոնվերլուծությունը բնորոշվում է երեքէգո-վիճակների առկայությամբ.Ծնող, Երեխա և Մեծահասակ: Ամեն էգո-վիճակ իրենից ներկայացնում է մտածողության, զգացումների և վարքի առանձնահատուկ պատերն: Անալիտիկ հոգեբանությունում Կ.Գ.政权ունգը պնդում է, ո ր հոգեկնաը բղակացած է առանեք առանձին, սակայն միմյանց հետ փոխգոծրակցո ղկառուցվածքենրից.Էգոյից, Անհատական անգիտակցկանից Կոլեկտիվ անգիտակցականից: ոգվերլուծությունում Զ。Ֆրեյդըսկզբից կիրառում էր անձի տոպոգրոֆիկ մոդելը: ͡ամաձայայայդ մոեդի, հոգեկան կյանքում կարելի է առանձնացենլ երեք մակդաներ.Գիտակցական, Ենթագիտկցական ևԱննգիտակցական: 1920թ.սկած Զ.Ֆրեյդը վերանայեցհոգեկան կյաննքի իրտոպոգրոֆիկ մոդելը և անձի անատոմիայում ներմուծեց երք հիմնկան կառուցվծաքենրը.Այն (Իդ), Ես (Էգո) և Գեր-Ես (Գեր-Էգո): Անձի բերված տրինիտար մոդելը իրենից ներկայացնում է արդյունավետ "գործող" համակարգ, ինչի շնորհիվ հնարավոր է լինում կարգավորել մարդու էմոցիաները և վարքը: