EDUKACJA LOTNICZA I LOTNISKOWAW POLSCE

Abstract

Dynamiczny rozwój sektora lotniczego wpłynął na aspekt tworzenia nowych miejsc pracy. Główną potrzebą jest więc zatrudnianie pilotów, mechaników, członków personelu pokładowego, czy też pracowników obsługi naziemnej. Z po-wyższych względów utworzono Program Edukacji Lotniczej i Lotniskowej, którego głównym celem jest rozbudowa zaplecza specjalistycznego personelu, których kompetencje wspomogą perspektywiczne uksztaltowanie rynku lotniczego w Polsce. Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń Programu Edukacji Lotniczej i Lotniskowej. Zdiagnozowano ponadto motywację młodzieży szkolnej wchodzącej na rynek pracy w sektorze lotniczym, a także wskazano rozwiązania i propozycje zmian w pozyskiwaniu wykształconego personelu lotniczego. Problem badawczy wyrażono pytaniem: Jakie rozwiązania mogą determinować perspektywiczne ukształtowanie systemu przygotowania profesjonalnie wyszkolonego personelu do wykonywania zawodów w obsłudze transportu pasażerskiego? W artykule posłużono się analizą oraz wnioskowaniem. Przeprowadzono ponadto badania empiryczne w postaci ankiety. W toku przeprowadzonych badań przedstawiono główne założenia Programu Edukacji Lotniczej i Lotniskowej. Wśród nich wymienia się inwentaryzację aktualnego stanu sektora lotniczego oraz jego integrację. Istotne jest ponadto wypełnianie luk kompetencyjnych oraz kreowanie nowych form rozwoju. Zdiagnozowano ponadto motywację uczniów do kształcenia w kierunku wykonywania zawodu obsługi pasażera. Większość młodzieży szkolnej kieruje się możliwością odbywania podróży, a także poznawania świata. Rozwiązaniem determinującym przyszłe ukształtowanie systemu szkolenia personelu obsługującego pasażerów, jest utworzenie jednolitego systemu nauczania poprzez szkoły średnie po uczelnie wyższe, gdzie zakres kształcenia odpowiadał będzie potrzebom rynkowym.