Przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze właściwości miodu – badania wstępne

Abstract

Narastająca antybiotykooporność drobnoustrojów zmusza do poszukiwania naturalnych źródeł związków wykazujących działanie przeciwdrobnoustrojowe. Miody charakteryzują się wysokim potencjałem antyoksydacyjnym i zróżnicowanym składem chemicznym zależnym od pochodzenia (strefy klimatycznej) i gatunków roślin wykorzystanych przez pszczoły do ich wytworzenia. W niniejszych badaniach podjęto próbę wstępnej oceny przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych właściwości miodów pochodzących z Lubelszczyzny, jak i tych dostępnych lokalnie na rynku komercyjnym. Analizowano oddziaływanie miodów na najważniejsze drobnoustroje patogenne: paciorkowce, gronkowce koagulazododatnie (Staphylococcus aureus) i koagulazoujemne oraz na drożdżaka Candida albicans. Badane miody wykazywały wysoki potencjał antybakteryjny wobec paciorkowców oraz umiarkowany wobec gronkowców koagulazoujemnych. Nie zaobserwowano działania przeciwdrobnoustrojowego miodów zarówno wobec S. aureus, jak i C. albicans.