SPATIAL ANALYSES OF ASTRAGALUS SPECIES DISTRIBUTION AND RICHNESS IN KAHRAMANMARAŞ (TURKEY) BY GEOGRAPHICAL INFORMATION SYSTEMS (GIS)

TURKISH JOURNAL OF FOREST SCIENCE Pub Date : 2019-04-29 DOI:10.32328/TURKJFORSCI.553375

Alper Uzun, S. Uzun, A. Durmaz

{"title":"SPATIAL ANALYSES OF ASTRAGALUS SPECIES DISTRIBUTION AND RICHNESS IN KAHRAMANMARAŞ (TURKEY) BY GEOGRAPHICAL INFORMATION SYSTEMS (GIS)","authors":"Alper Uzun, S. Uzun, A. Durmaz","doi":"10.32328/TURKJFORSCI.553375","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Bu calismanin amaci, Kahramanmaras'taki Astragalus cinsinin bitkisel tur cesitliligini tespit etmek ve koruma bakis acisiyla guncellenmis dagilim bilgilerini Cografi Bilgi Sistemleri yardimi ile sunmaktir. Turkiye florasi, Kahramanmaras iline iliskin yakin zamanda yayinlanan makaleler, kontrol listeleri, il icindeki bolgesel flora calismalari, seksiyon revizyonlari ve ayrica Astragalus cinsine iliskin Kahramanmaras dogasindan bizim tarafimizdan toplanan ve herbaryum ornegi haline getirilen bitki koleksiyonu kullanilmistir. Literatur ile de desteklenen saha calismalarinin sonuclarina gore, Astragalus cinsine ait 95 bitki taksonu gecerli adlari ve onceki es isimleri ile birlikte listelenmistir. Kahramanmaras'taki endemik Astragalus takson sayisi 37'dir (endemizim orani %39). Bitki ortusu icerisinde Astragalus cinsine ait en buyuk seksiyonlar 23 taksonla Rhacophorus , 8 taksonla Onobrychoidei , 6’sar taksonla Dasyphyllium , Malacothrix , Myobroma , Proselius ve Pterophorus ’dur. Kahramanmaras icin Astragalus cinsine ait taksonlarin fitocografik bolgelere dagilimi su sekildedir; 56 takson (%59) Iran-Turan elementi, 28 takson (% 30) cok bolgeli veya orijini bilinmeyen ve geri kalanlar ise; 6 takson (%6) Dogu Akdeniz elementi, 4 takson (%4) Dogu Akdeniz (dag) elementi ve 1 takson (% 1) Avrupa-Sibirya elementidir. Endemik taksonlarin IUCN tehdit kategorileri belirlenmistir. Sonuc olarak, IUCN'e gore toplam 11 takson tehdit altinda kategorisinde (CR kategorisinde 4 takson, EN kategorisinde 2 takson ve VU kategorisinde 5 takson) yer alirken geriye kalan 26 takson daha dusuk tehdit kategorilerindedir (NT ve LR). Karelaj sistemi ile olusturulan tur dagilimlarina ve koruma bakis acisina gore, Caglayancerit'te (J13) ve Goksun'da ( D4, E4 ve G8 ) Ekinozu ve merkez ilce arasinda (I10) ve Kahramanmaras Merkez ilcede (K10) takson sayisi bakimindan en zengin kareler olarak belirlenmistir. Bu alanlar step kosullarinin, hayvancilik ve otlatma baskisinin en yogun oldugu bolgeler olmasi sebebiyle koruma biyolojisi acisindan oldukca onemlidir.","PeriodicalId":227277,"journal":{"name":"TURKISH JOURNAL OF FOREST SCIENCE","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2019-04-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"5","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"TURKISH JOURNAL OF FOREST SCIENCE","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.32328/TURKJFORSCI.553375","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 5

Abstract

Bu calismanin amaci, Kahramanmaras'taki Astragalus cinsinin bitkisel tur cesitliligini tespit etmek ve koruma bakis acisiyla guncellenmis dagilim bilgilerini Cografi Bilgi Sistemleri yardimi ile sunmaktir. Turkiye florasi, Kahramanmaras iline iliskin yakin zamanda yayinlanan makaleler, kontrol listeleri, il icindeki bolgesel flora calismalari, seksiyon revizyonlari ve ayrica Astragalus cinsine iliskin Kahramanmaras dogasindan bizim tarafimizdan toplanan ve herbaryum ornegi haline getirilen bitki koleksiyonu kullanilmistir. Literatur ile de desteklenen saha calismalarinin sonuclarina gore, Astragalus cinsine ait 95 bitki taksonu gecerli adlari ve onceki es isimleri ile birlikte listelenmistir. Kahramanmaras'taki endemik Astragalus takson sayisi 37'dir (endemizim orani %39). Bitki ortusu icerisinde Astragalus cinsine ait en buyuk seksiyonlar 23 taksonla Rhacophorus , 8 taksonla Onobrychoidei , 6’sar taksonla Dasyphyllium , Malacothrix , Myobroma , Proselius ve Pterophorus ’dur. Kahramanmaras icin Astragalus cinsine ait taksonlarin fitocografik bolgelere dagilimi su sekildedir; 56 takson (%59) Iran-Turan elementi, 28 takson (% 30) cok bolgeli veya orijini bilinmeyen ve geri kalanlar ise; 6 takson (%6) Dogu Akdeniz elementi, 4 takson (%4) Dogu Akdeniz (dag) elementi ve 1 takson (% 1) Avrupa-Sibirya elementidir. Endemik taksonlarin IUCN tehdit kategorileri belirlenmistir. Sonuc olarak, IUCN'e gore toplam 11 takson tehdit altinda kategorisinde (CR kategorisinde 4 takson, EN kategorisinde 2 takson ve VU kategorisinde 5 takson) yer alirken geriye kalan 26 takson daha dusuk tehdit kategorilerindedir (NT ve LR). Karelaj sistemi ile olusturulan tur dagilimlarina ve koruma bakis acisina gore, Caglayancerit'te (J13) ve Goksun'da ( D4, E4 ve G8 ) Ekinozu ve merkez ilce arasinda (I10) ve Kahramanmaras Merkez ilcede (K10) takson sayisi bakimindan en zengin kareler olarak belirlenmistir. Bu alanlar step kosullarinin, hayvancilik ve otlatma baskisinin en yogun oldugu bolgeler olmasi sebebiyle koruma biyolojisi acisindan oldukca onemlidir.

查看原文本刊更多论文

地理信息系统(gis)对kahramanmaraŞ(土耳其)黄芪种类分布和丰富度的空间分析

本研究的目的是确定卡赫拉曼马拉斯黄芪属植物物种的多样性，并在地理信息系统的帮助下，从保护的角度提供最新的分布信息。本研究参考了《土耳其植物志》、最近发表的有关卡赫拉曼马拉什的文章、核对表、该省的区域植物研究、部分修订，以及我们从卡赫拉曼马拉什大自然中采集的黄芪属植物标本馆藏品。根据文献支持的实地考察结果，我们列出了属于黄芪属的 95 个植物分类群及其现名和前异名。卡赫拉曼马拉什特有的黄芪类群数量为 37 个（特有率为 39%）。黄芪属植物环境中最大的分类群是 Rhacophorus（23 个分类群）、Onobrychoidei（8 个分类群）、Dasyphyllium（6 个分类群）、Malacothrix、Myobroma、Proselius 和 Pterophorus。卡赫拉曼马拉什黄芪属分类群的分布情况如下：56 个分类群（59%）属于伊朗-都兰元素，28 个分类群（30%）属于多物种或来源不明，其余 6 个分类群（6%）属于东地中海元素，4 个分类群（4%）属于东地中海（山地）元素，1 个分类群（1%）属于欧洲-西伯利亚元素。确定了特有类群的 IUCN 威胁类别。结果，根据世界自然保护联盟（IUCN）的分类，共有 11 个类群被列为受威胁类群（4 个类群属于 CR 类，2 个类群属于 EN 类，5 个类群属于 VU 类），其余 26 个类群属于较低威胁类群（NT 类和 LR 类）。从物种分布和保护角度来看，埃基诺祖和中部省（I10）之间的卡格莱安塞里特（J13）和戈克森（D4、E4 和 G8）以及卡赫拉曼马拉什中部省（K10）被确定为分类群数量最丰富的方格。这些地区在保护生物学方面非常重要，因为它们是草原条件、牲畜和放牧压力最大的地区。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

TURKISH JOURNAL OF FOREST SCIENCE

自引率

0.00%

发文量