Intercyza ślubna wojewody sandomierskiego Jana Tarły (zm. 1750) i Zofii z Krasińskich (zm. 1790) jako przykład regulacji prawnych i majątkowych między małżonkami w dawnej Polsce.

Abstract

Przedmiotem artykułu jest analiza intercyzy ślubnej zawartej przez wojewodę sandomierskiego Jana Tarłę i jego czwartą, ostatnią małżonkę – Zofię z Krasińskich. Wskazany materiał jest tym cenniejszy, że nie był dotychczas analizowany przez badaczy. Podjęte ustalenia o charakterze majątkowym i prawnym stanowiły formę zabezpieczenia interesów umawiających się stron, a także wpłynęły na sposób podziału praw do majątku po bezdzietnej śmierci Jana Tarły w 1750 r. Analizę dokumentu uzupełnia edycja źródła, przechowywanego w Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym w Kijowie.