Yerel Yönetimlerde Stratejik Planlama Sürecinde Karşılaşılan Yönetsel ve Kültürel Sorunlar: Bursa İl Özel İdaresi Örneği

Abstract

Neoliberalizmin ozel sektor uygulamalarindan yola cikarak ileri surdugu “yeni kamu isletmeciligi”nin bir uygulamasi olan ve Turkiye’de de kamu kurumlarinda yasal olarak 2006 yilindan itibaren tatbikata konulan stratejik planlama, burokratik kulture sahip bu orgutlerde bazi yonetsel ve kulturel sorunlarla karsilasmaktadir. Bu sorunsal (olgu), amacsal orneklem olarak secilen Bursa Il Ozel Idaresi (BIOI) olceginde nitel bir arastirma ile test edilmistir. Arastirma ile BIOI’nin dokuz yillik surede iki donem halinde uyguladigi stratejik planlarin sonuclari da belli olculerde ortaya konulmaya calisilmistir. Arastirmada analiz birimi olarak orgutler, gozlem birimi olarak da bu orgutlerin yonetici veya temsilcileri secilmislerdir. Calismaya iliskin temel veriler, tabakali orneklem yoluyla secilen; kamu kuruluslari, ozel sektor isletmeleri, mesleki kuruluslar, universiteler ve uzman kurulus tabakalarindan olusan 23 orgut ile uc siyasal parti temsilcileri ile yapilan toplam 42 yari yapilandirilmis mulakattan elde edilmistir. Arastirmanin bulgulari; stratejik planlarin etkinligini etkileyen cevresel kosullar, katilimcilik, saydamlik, esneklik, insan kaynaklari yonetimi, geri besleme, ortak akli harekete gecirme, stratejilere odaklanma, ogrenen orgut olma, orgutun yolunu berraklastirma, tarihsel perspektiften bakma gibi orgut kulturu boyutlarinin, stratejik planlamadan beklenilen kamusal faydanin gerceklestirilmesini ne olcude ve ne yonde etkilediklerine vurgu yapmaktadir. Bu calismanin baslica onerisinin yerel yonetimlerde etkin bir stratejik planlama yapip uygulayabilmenin, guclu bir orgut kulturune bagli oldugunu vurgulamasidir, denilebilir.