{"title":"E-health – use of information and communications technology (ICT) in Polish health care system","authors":"Krzysztof Płaciszewski","doi":"10.26444/monz/150276","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Streszczenie Wprowadzenie i cel pracy. Pandemia COVID-19 znacząco wpłynęła na rozwój cyfryzacji sektora ochrony zdrowia i implementację rozwiązań z zakresu e-zdrowia w Polsce. Celem pracy była analiza rozwiązań z zakresu e-zdrowia wdrożonych w sektorze ochrony zdrowia w kraju. W niniejszym opracowaniu skupiono się na ogólnopolskich rozwiązaniach systemowych. Metody przeglądu. Zebrano i przeanalizowano dane dotyczące rozwiązań z zakresu e-zdrowia wdrożonych w polskim systemie ochrony zdrowia w okresie od 1 stycznia 2004 do 31 marca 2022 roku. Dane uzyskano na podstawie analizy aktów prawnych (ustaw i rozporządzeń) oraz informacji publikowanych przez Ministerstwo Zdrowia, Narodowy Fundusz Zdrowia oraz Centrum e-Zdrowia. Opis stanu wiedzy. Zidentyfikowano 7 systemowych rozwiązań z zakresu e-zdrowia, wdrożonych na poziomie ogólnokrajowym, którymi są: Internetowe Konto Pacjenta (IKP), elektroniczna recepta (e-recepta), zwolnienie (e-zwolnienie), skierowanie (e-skierowanie), teleporady, informator o terminach leczenia (e-kolejka), elektroniczna dokumentacja medyczna (EDM). Zaobserwowano 5 obszarów dotyczących tych rozwiązań, którymi są: kluczowe funkcjonalności danej e-usługi; dotychczasowe funkcjonowanie usługi przed wprowadzeniem danego rozwiązania informatycznego; rozwiązania legislacyjne i informatyczne umożliwiające wdrożenie danej e-usługi; zakres informacji zawartych w danej e-usłudze; wpływ danej e-usługi na organizację systemu ochrony zdrowia z perspektywy pacjenta i świadczeniodawcy. Podsumowanie. E-recepta oraz e-skierowanie stanowią jedne z najczęściej świadczonych usług z zakresu e-zdrowia w Polsce. Pomimo znaczącego rozwoju usług e-zdrowia w trakcie pandemii, nadal istnieje wiele barier, które opóźniają rozwój usług cyfrowych w ochronie zdrowia, m.in. dług technologiczny, niskie nakłady na ochronę zdrowia oraz niski poziom kompetencji cyfrowych wśród starszych pracowników medycznych.","PeriodicalId":387674,"journal":{"name":"Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu","volume":"92 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"6","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.26444/monz/150276","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 6
Abstract
Streszczenie Wprowadzenie i cel pracy. Pandemia COVID-19 znacząco wpłynęła na rozwój cyfryzacji sektora ochrony zdrowia i implementację rozwiązań z zakresu e-zdrowia w Polsce. Celem pracy była analiza rozwiązań z zakresu e-zdrowia wdrożonych w sektorze ochrony zdrowia w kraju. W niniejszym opracowaniu skupiono się na ogólnopolskich rozwiązaniach systemowych. Metody przeglądu. Zebrano i przeanalizowano dane dotyczące rozwiązań z zakresu e-zdrowia wdrożonych w polskim systemie ochrony zdrowia w okresie od 1 stycznia 2004 do 31 marca 2022 roku. Dane uzyskano na podstawie analizy aktów prawnych (ustaw i rozporządzeń) oraz informacji publikowanych przez Ministerstwo Zdrowia, Narodowy Fundusz Zdrowia oraz Centrum e-Zdrowia. Opis stanu wiedzy. Zidentyfikowano 7 systemowych rozwiązań z zakresu e-zdrowia, wdrożonych na poziomie ogólnokrajowym, którymi są: Internetowe Konto Pacjenta (IKP), elektroniczna recepta (e-recepta), zwolnienie (e-zwolnienie), skierowanie (e-skierowanie), teleporady, informator o terminach leczenia (e-kolejka), elektroniczna dokumentacja medyczna (EDM). Zaobserwowano 5 obszarów dotyczących tych rozwiązań, którymi są: kluczowe funkcjonalności danej e-usługi; dotychczasowe funkcjonowanie usługi przed wprowadzeniem danego rozwiązania informatycznego; rozwiązania legislacyjne i informatyczne umożliwiające wdrożenie danej e-usługi; zakres informacji zawartych w danej e-usłudze; wpływ danej e-usługi na organizację systemu ochrony zdrowia z perspektywy pacjenta i świadczeniodawcy. Podsumowanie. E-recepta oraz e-skierowanie stanowią jedne z najczęściej świadczonych usług z zakresu e-zdrowia w Polsce. Pomimo znaczącego rozwoju usług e-zdrowia w trakcie pandemii, nadal istnieje wiele barier, które opóźniają rozwój usług cyfrowych w ochronie zdrowia, m.in. dług technologiczny, niskie nakłady na ochronę zdrowia oraz niski poziom kompetencji cyfrowych wśród starszych pracowników medycznych.