De herplaatsingsplicht in de praktijk

Abstract

Door de invoering van de Wwz heeft de herplaatsingsplicht aanzienlijk aan belang gewonnen. Door de verankering van deze verplichting in artikel 7:669 lid 1 BW is het onderzoeken van herplaatsingsmogelijkheden een constitutieve voorwaarde geworden voor ieder ontslag, met uitzondering van het ontslag wegens verwijtbaar handelen (de e-grond) en situaties waarin dit in redelijkheid niet van de werkgever kan worden gevergd. Van een werkgever wordt verwacht dat hij onderzoekt of herplaatsing in een passende functie binnen een redelijke termijn, al dan niet met behulp van scholing, mogelijk is. De herplaatsingsplicht strekt zich uit over de gehele groep waartoe de werkgever behoort. Deze verregaande verplichting tot herplaatsing alvorens tot het ontslag over te gaan roept in de praktijk vele vragen op. In dit artikel bespreken wij een aantal van die voor de praktijk belangrijke vragen. Nadat in § 2 het wettelijk kader als uitgangspunt kort wordt geschetst, wordt in § 3 de reikwijdte van het begrip ‘passende functie’ vastgesteld. In § 4 staat de scholingsplicht centraal, waarna in § 5 de herplaatsing in concernverband wordt besproken. In § 6 wordt afgesloten met een korte conclusie.