Agnieszka Oleszko, E. Szczepańska, J. Jośko-Ochojska
{"title":"Use of low-carbohydrate diets in patients with type 2 diabetes","authors":"Agnieszka Oleszko, E. Szczepańska, J. Jośko-Ochojska","doi":"10.18794/aams/91316","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Leczenie cukrzycy typu 2 na każdym etapie powinno być wspomagane odpowiednią dietą połączoną z aktywnością fizyczną. Kluczowym makroskładnikiem diety, mającym bezpośredni wpływ na wzrost glikemii po posiłku, są węglowodany. Od kilkudziesięciu lat badane są efekty interwencji dietetycznych polegających na ograniczeniu procentowego udziału węglowodanów w diecie na rzecz innych makroskładników. Dieta niskowęglowodanowa była i nadal jest sugerowana przez niektórych ekspertów oraz środowiska pacjentów jako najskuteczniejsza i niosąca najmniejsze ryzyko skutków ubocznych. Sugestie te nie są jednak poparte dowodami pochodzącymi z wysokiej jakości randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych. Praca stanowi przegląd publikowanych w ostatnich latach metaanaliz randomizowanych kontrolowanych badań porównujących parametry mające znaczenie dla leczenia cukrzycy: glikemię na czczo, hemoglobinę glikowaną, lipidogram oraz redukcję masy ciała. Obecnie brak wystarczających dowodów naukowych do zalecania jednej, optymalnej ilości węglowodanów w diecie, wobec czego zalecenia te powinny być indywidualizowane. Większą rolę w podejmowanych interwencjach dietetycznych u chorych na cukrzycę typu 2 mają obniżenie całkowitej wartości energetycznej diety oraz jakość dostarczanych makroskładników, szczególnie węglowodanów i tłuszczów.","PeriodicalId":245779,"journal":{"name":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2018-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Annales Academiae Medicae Silesiensis","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18794/aams/91316","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Leczenie cukrzycy typu 2 na każdym etapie powinno być wspomagane odpowiednią dietą połączoną z aktywnością fizyczną. Kluczowym makroskładnikiem diety, mającym bezpośredni wpływ na wzrost glikemii po posiłku, są węglowodany. Od kilkudziesięciu lat badane są efekty interwencji dietetycznych polegających na ograniczeniu procentowego udziału węglowodanów w diecie na rzecz innych makroskładników. Dieta niskowęglowodanowa była i nadal jest sugerowana przez niektórych ekspertów oraz środowiska pacjentów jako najskuteczniejsza i niosąca najmniejsze ryzyko skutków ubocznych. Sugestie te nie są jednak poparte dowodami pochodzącymi z wysokiej jakości randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych. Praca stanowi przegląd publikowanych w ostatnich latach metaanaliz randomizowanych kontrolowanych badań porównujących parametry mające znaczenie dla leczenia cukrzycy: glikemię na czczo, hemoglobinę glikowaną, lipidogram oraz redukcję masy ciała. Obecnie brak wystarczających dowodów naukowych do zalecania jednej, optymalnej ilości węglowodanów w diecie, wobec czego zalecenia te powinny być indywidualizowane. Większą rolę w podejmowanych interwencjach dietetycznych u chorych na cukrzycę typu 2 mają obniżenie całkowitej wartości energetycznej diety oraz jakość dostarczanych makroskładników, szczególnie węglowodanów i tłuszczów.