{"title":"Acil Servise Başvuran Travmalı Çocukların Demografik Özellikleri ile Acil Hemşirelik Girişimlerinin Tanımlanması","authors":"Azize Aydemir","doi":"10.54803/sauhsd.1090231","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Amaç: Araştırmanın amacı bir yıllık dönemde Acil servise başvuran travmalı çocukların özelliklerinin ve acil servishemşirelerinin acil hemşirelik girişimlerinin tanımlanmasıdır.\nYöntem: Bu araştırma retrospektif yöntemle yapılmış olup acil servisde travma tanısı koyulmuş 700 çocuğun dokümanı incelenmiştir. Veriler Hemşirelik Girişimleri Sistemi, Hemşirelik Yönetmeliği ve Acil Hemşireliği Derneği güncel kılavuzları ışığında kayıtlı aktiviteler sınıflandırılmıştır. İstatiksel analiz sonuçları kategorik veriler için frekans ve yüzde olarak sunulmuştur. \nBulgular: Çocuk travmalarında en önemli etyolojik faktörlerin yüksekten düşme (%38.3) ve trafik kazaları (%24.9) olduğu bulunmuştur. Çocukların ergenlik (%28.7) döneminde travmalara karşı daha savunmasız oldukları tespit edilmiştir. Erkek çocukların (%65.6) kız çocuklardan (%34.4) iki kat daha fazla travmaya maruz kalma riskine sahip olduğu saptanmıştır. Acil servise travmalı çocukların başvuru sıklığı akşam saatlerinde (%57) ve yaz mevsiminde (%41.6) artış göstermektedir. Travmalı çocukların hemşirelik bakımına ilişkin kayıtların içeriğini en çok vital bulgulara ilişkin bilgiler (%83.3) oluşturmaktadır. İkinci sırada sıklıkla uygulanan girişimlerin dolaşım problemleri (%55.6) ile ilişkili olduğu saptanmıştır. Acil servis hemşirelerinin hasta tanısı koyma, nörolojik takip ve hasta öyküsünü alma (%0.7) girişimlerini neredeyse hiç uygulamadıkları veya kayıt etmedikleri bulunmuştur. \nSonuç: Acil servis hemşirelerinin travmalı çocuklara yapılan uygulamalarda Acil Hemşireliği Derneği güncel kılavuzlarına ve Hemşirelik Yönetmeliği’ne yeterli uyumunun olmadığı bulunmuştur. Çocukların travmaya maruz kalmasına neden olan en önemli etyolojik faktörlerin yüksekten düşme ve trafik kazaları olduğu saptandı. Ergenlik problemlerine yönelik savunma mekanizmalarının güçlendirilmesi ve ailelerin bu konuda desteklenmesi travmalı çocuk sayısının azalmasına katkı sağlayabilir.","PeriodicalId":375851,"journal":{"name":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2022-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Sakarya Üniversitesi Holistik Sağlık Dergisi","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.54803/sauhsd.1090231","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Amaç: Araştırmanın amacı bir yıllık dönemde Acil servise başvuran travmalı çocukların özelliklerinin ve acil servishemşirelerinin acil hemşirelik girişimlerinin tanımlanmasıdır.
Yöntem: Bu araştırma retrospektif yöntemle yapılmış olup acil servisde travma tanısı koyulmuş 700 çocuğun dokümanı incelenmiştir. Veriler Hemşirelik Girişimleri Sistemi, Hemşirelik Yönetmeliği ve Acil Hemşireliği Derneği güncel kılavuzları ışığında kayıtlı aktiviteler sınıflandırılmıştır. İstatiksel analiz sonuçları kategorik veriler için frekans ve yüzde olarak sunulmuştur.
Bulgular: Çocuk travmalarında en önemli etyolojik faktörlerin yüksekten düşme (%38.3) ve trafik kazaları (%24.9) olduğu bulunmuştur. Çocukların ergenlik (%28.7) döneminde travmalara karşı daha savunmasız oldukları tespit edilmiştir. Erkek çocukların (%65.6) kız çocuklardan (%34.4) iki kat daha fazla travmaya maruz kalma riskine sahip olduğu saptanmıştır. Acil servise travmalı çocukların başvuru sıklığı akşam saatlerinde (%57) ve yaz mevsiminde (%41.6) artış göstermektedir. Travmalı çocukların hemşirelik bakımına ilişkin kayıtların içeriğini en çok vital bulgulara ilişkin bilgiler (%83.3) oluşturmaktadır. İkinci sırada sıklıkla uygulanan girişimlerin dolaşım problemleri (%55.6) ile ilişkili olduğu saptanmıştır. Acil servis hemşirelerinin hasta tanısı koyma, nörolojik takip ve hasta öyküsünü alma (%0.7) girişimlerini neredeyse hiç uygulamadıkları veya kayıt etmedikleri bulunmuştur.
Sonuç: Acil servis hemşirelerinin travmalı çocuklara yapılan uygulamalarda Acil Hemşireliği Derneği güncel kılavuzlarına ve Hemşirelik Yönetmeliği’ne yeterli uyumunun olmadığı bulunmuştur. Çocukların travmaya maruz kalmasına neden olan en önemli etyolojik faktörlerin yüksekten düşme ve trafik kazaları olduğu saptandı. Ergenlik problemlerine yönelik savunma mekanizmalarının güçlendirilmesi ve ailelerin bu konuda desteklenmesi travmalı çocuk sayısının azalmasına katkı sağlayabilir.